g
Garip hisler
Gerçek benliğimiz...
İnsan kendi olmaktan çıkabilir mi, bambaşka bir kişiye dönüşüp başka bir hayat yaşayabilir mi?
Sayfa 61 - Doğan kitapKitabı okuyor
Sonra bazen yakınımdaki bir kayaya çiftler otururdu. Çoğu benim yaşlarımdaydı. El ele tutuşmuş denize bakarlarken, benim aklımdan geçenlerin neden tek bir tanesi bile onların aklına uğramıyordu?
“Nereden biliyorsun?” diyebilirsiniz. Bu belliydi çünkü kimi zaman, fazlaca uzayan sessizlikler, “Hava ne güzel di mi bugün?”, “Ay deniz nasıl da durgun...”, “Yüzmeyi sever misin sen de?”, “Bu yaz birlikte tatile gitsek sizinkiler izin verir mi ki?” benzeri cümlelerle bozuluyordu...
Sayfa 133 - Ece ErdoğuşKitabı okudu
Öpücüklerinin rayihasına ve okşayışlarının hatırasına sızarak kendilerini sarmalamış olan hazza bıraktılar kendilerini ve bu kez gözlerini kapatarak birbirlerine sarıldılar; acımasız gözlerinin ifşa ettiği ızdırabı görmek istemiyorlardı; özellikle Baldassare sımsıkı yummuştu gözlerini, tıpkı pişmanlık çeken ve kurbanını zihninde canlandırıp öfkesini bilemek, hıncını almak yerine yüzüne bakar ve bir an çektiği acıyı anlarsa kolunun son anda titreyeceğinden korkan bir cellat gibi...
Sayfa 24 - Marcel ProustKitabı okudu
“Neyse”lerden nefret ediyordum. Sizi ve sözlerinizi yemeğin ardından masada kalan ekmek kırıntıları gibi sıyırıp çöpe atmak istiyorlardı...
Sayfa 155 - Ece ErdoğuşKitabı okudu
“Gözlerimi herhangi bir beyaz tavana dikip birkaç dakika bile olsa, öylece hiçbir şey yapmadan hiç durmadım diyen varsa mutlaka yalan söylüyordur” benzeri anlamsız birkaç düşünceyi kısa kısa uçuruyorum beynimde...
Sayfa 24 - Ece ErdoğuşKitabı okudu
Başarısız sonuçlanan ilk intihar girişimimden hassas midem yüzünden kurtulmuştum ve bir dahaki sefere dek hayatımda hiç yapmadığım şeyleri denemek istiyordum. Küçük ve saçma heyecanlar kovalamak... Böyle düşününce bir an için kendimi daha önce hiç hissetmediğim kadar özgür ve mutlu duyumsadım. Ölümün kıyısına bu denli sokulmak, yaşama sevincimi yeşertmişti. “Nasıl olsa istediğim vakit bitirebilirim” diyordum. Bunu bir kere göze alınca birdenbire kolaylaşmıştı sanki işler...
Sayfa 53 - Ece ErdoğuşKitabı okudu