Geceler çaresizliğin ıssız mahşeri
Sayfa 21 - Kırmızı Kedi YayıneviKitabı okudu
Kalktı. Saate baktı, durmuştu. Pencereye koştu. Camların dışında kocaman, herkesin uyuduğu bir gece, sokağın ışıklarını hiçe sayarak mağrur duraklıyordu.
Sayfa 46
Geceler muhtemelen yalnızlıktan yaratıldı. Kalabalıklar giremez asla dahil olamazlar bu müstakil zamana. Kendinden kendine doğru ilerleyen bu yolda, herkes kesin kes yalnızdır; kimse bir diğeri ile karşılaşamaz.
Sayfa 117 - Timaş Yayınları, 1. Baskı, Ocak 2024Kitabı okudu
Aile içinde sevgi alamayan çocuklar bütün
dünyayı sevgi vermeyen ebeveyni gibi zannedip, denemekten vazgeçerek kendi içlerine kapanabilirler.
"Bizim gecelerimizde elektrikler hiç sönmez; kendi kendimizi seyrederiz; her şeyi kafamızla yaşarız, kısacası.."
Acep yarda nasıl bensiz geceler!?
“Hasretin rengine siyah mı desem?
Ağarmak bilmiyor sonsuz geceler.”
İyi geceler
Kızım sağlıklı ve mutlu uykuya daldıysa, vakit geceyse, kahvemi yapıp kitabımı aldıysam elime, gün içinde vicdanıma hesabını veremeyeceğim birşey de olmamışsa o günün zengini benim
🚬
"Hâlâ bir yüksek ve alçak kavramı var mı?
Sonsuz bir hiçlik içinde aylak aylak dolaşmıyor muyuz?
Yüzümüzde boşluğun nefesini duyumsamıyor muyuz?
Hava şimdi daha soğuk değil mi? Geceler gittikçe daha fazla karanlık mı?"
"Ancak kitabın kapanması bir bitiş, bir susma değildir. Son söz yoktur. Son ad, son çığlık yoktur."
"Ama yine de, bir kez daha, toparlanmayı başardı, daha da katılaşarak, biraz daha yalnızlığa gömülerek."