Geçmişten, anılardan çok besleniyorum.
Eski sevgililerimle, eski eşimle olan anılarımı da anlatmayı severim. Bunun onlarla ilgisi yok, bu tamamen benimle ilgili. Benim anılarım.
Hayatımızdan çıkan her insanla beraber hayatın o dönemini de silsek bize ne kalır? Kevgir miyiz biz?
Çok az anımız vardı ama çok gibiydi çünkü her anımız hatrımda...
Telefon numaram da izin vardı.
Telefon numaran da imzam vardı.
Anılar kaldı sanırım geriye.
Ne garip, Hayatımda izin vardı şimdi hayatımdan iznin var.
Ahh! Keşke bir yolu olsaydı, geçmişe iltica edip.
Anılarda mülteci kalmanın.
Jean-Louis Fournier yazardan okuduğum ilk kitap. Kitap dili çok açık ve yalın. Kitap sayfaları da genellikle yüzde 50 si dolu. O yüzden 1 - 2 saate bitecek bir kitap.
Jean-Louis Fournier hep eşinden önce öleceğini düşünüyordu ama hayat sürpriz yaptı ona önce eşi öldü. 40 yıllık evliliğin ardından dul kalan Fournier kendini teselli etmek için karısından
Küçükken kantinden Baharatlı crax alıp bardaklar toz haline getirip kardesimle yerdim acaba neden di ama çok güzel oluyordu ya bardaklar ezmesi biraz yorucuydu ama sonundaki o gülüp yemelerimizi hiç bir şeye değişmem... saçma ama ışte biraz paylaşasim geldi.. KWKWKEKEKKWKWKW