yahuda'nın annesinin oğluna duyduğu sevgi,
meryem'in isa'ya duyduğu sevgiden daha az mıydı?
Sayfa 82Kitabı okudu
Kirli eller dokunmasın diye,
Dikenli tellerle çevirdim yüreğimi...
Tanrı yaşamın soluğunu bize, bırakalım ölüm onu boğsun diye mi armağan etti? Tanrı bize özgürlüğü, köleliğe bağımlı kalalım diye mi verdi?
Sayfa 68Kitabı okudu
"Anne" sözcüğü, toprağın bağrındaki tohum gibi saklıdır yüreklerimizde; sevinçte olduğu gibi acıda da dökülür dudağımızdan, gül kokusunun açık havada da, yağmurlu havada da yayılması gibi.
Sayfa 54Kitabı okudu
İnsanın dile getirebildiği en temiz, en duru sözcük "anne", en güzel sesleniş "anneciğim"dir. Bunlar küçük oldukları kadar yüce; umut, sevgi ve şefkatle yoğrulmuş, insan yüreğinin tüm inceliğini, tatlılığını ve sıcaklığını yansıtan çok güzel sözcüklerdir. Anne hayata dair her şeydir: Hüzünde teselli, kederde umut ve zayıflıkta güçtür. Sevginin, şefkatin ve bağışlamanın kaynağıdır. Annesini yitiren, başını koyacağı bir göğsü, ona dua eden bir eli ve onu koruyan bir bakışı yitirir.
Sayfa 54Kitabı okudu
"Engellere ve güçlüklere meydan okumak dinginliğe ve seesizliğe çekilmekten daha soylu bir davranıştır."
Sayfa 51Kitabı okudu
'Lamba için ışık neyse, ulus için de kadın odur."
Sayfa 50Kitabı okudu
"Beni sevmeni istiyorum, günlerimin sonuna kadar beni sevmeni istiyorum. Şairin acılı düşünceleri sevdiği gibi beni sevmeni istiyorum. Bir gezginin, suya kanmadan önce yüzeyinde kendi yansısını gördüğü o temiz su kaynağını hatırlaması gibi; bir annenin gün ışığını görmeden rahminde ölen çocuğunu hatırlaması gibi, beni hatırlamanı istiyorum! Bağışlandığı haberini almadan önce ölen bir mahkûmu düşünen iyi kalpli bir kral gibi beni düşünmeni istiyorum. Bana bir kardeş, bir dost ve bir arkadaş olmanı istiyorum."
Sayfa 39Kitabı okudu