Bakışları yeniden buluştuğunda, dokunuşunu hissettiğinde gözlerinde bir şeyler değişti. Bir çarpışma gibi. Tersle düzün, geceyle gündüzün, ateşle suyun birbirine çarpması gibi. Onları o âna bağlayan şey zaman değildi artık, orada durmalarının nedeni yer çekimi değildi. Tüm kapıları açılmış bir baraj hızla akıyordu, söndürmek için alevleri. Hissetmemesinin imkansız olduğunı biliyordu.