“Asabiliğin rahatsız edici belirtileriyle hastalanmış olanların şifa bulması, hasta olmayanların ise korunması ancak nefsi terbiye sayesindedir”
Dubois
Ortaya çıkışlarına dair inceliklere tamamen vâkıf olmadığımız için ikiye ayırarak birine maddî veya bedenî, diğerine de manevî veya ruhanî ismini verdiğimiz hadiselerin birbiri üzerindeki
Hazret-i Ali (kerremallâhü vecheh) buyurdu:
Kim nefsini şu dört şeyden alıkoymaya güç yetirebilse, onun başına hoşuna gitmeyen hal gelmez:
1- İnatçılık,
2- Acelecilik,
3-İşlerini görmekte gevşeklik, tembellik
4- Ucub; kendini beğenmek.
İnatçılığın neticesi hayrettir.
(İnatçı kişi, hayrette kalır. Ne yapacağını bilemez.)
Acelenin neticesi pişmanlıktır. (Acele ile iş yapan, neticesinde pişman olur.)
Gevşekliğin neticesi zillettir.
(Tembel kimse, muvaffak olamaz.)
Kendini beğenmenin neticesi düşmanlıktır. (Kendini beğenen, herkesi kendisine düşman eder).
(Esrâru'l-hukemâ, Yâkut el Müsta'simi)