" Yaralar vardır hayatta , ruhu cüzam gibi yavaş yavaş ve yalnızlıkta yiyen, kemiren yaralar. "
Sayfa 15 - yapı kredi yayınlarıKitabı okuyor
Takma kafana, unutacaksın. Ademoğlu unutkandır. Ne vakit bir derdi olsa ahlanıp vahlanır, feryat figan eder ve sonra unutur onu. Dert her zaman dert olarak kalmaz. Ya o derdin bir dermanı bulunur ya da insan alışır derde.
Sayfa 20Kitabı yarım bıraktı
Furûğ hep tanışmak istediğim bir şairdi. Bu tanışmayı mümkün kılan bu son kitabına ziyadesiyle minnettarım. Öyle zarif ve içten ki cümleleri, çok başka bir his bırakıyor söyledikleri. Anlatmak istediğini ne kadar anladım bunu bilemem ama yavaş yavaş, bazı cümleleri tekrar tekrar okudum, içime sindirdim, sanki Furûğ’un sesini duydum. Kalp kırıklığını da kadınlığını da taşıyarak, ardında bıraktıklarıyla hep el ele olmak istiyorum. Teşekkürler Furûğ, iyi ki geçtin bu dünyadan…
İran sinemasına ve şiirlerine bir kez daha vurulduğumu dile getirmek zorundayım; çok seviyorum!
Furuğ Ferruhzad
