Paltom bile ağır gelirken, nasıl taşırım koskoca dünyayı sırtımda?
Ölüm o denli kesin ve acımazsızdır ki kalan her şey anlamsızlaşır ve bu anlamsızlık yerini bir eğlenceye, akıl tutulmasına bırakır. Her kesimden insan kaçınılmaz olanı kutsayarak ölüme övgüler düzer.
Vazgeçtim bu dünyadan tek ölüm paklar beni,
Değmez bu yangın yeri, avuç açmaya değmez.
Değil mi ki çiğnenmiş inancın en seçkini,
Değil mi ki yoksullar mutluluktan habersiz,
Değil mi ki ayaklar altında insan onuru,
O kızoğlan kız erdem dağlara kaldırılmış,
Ezilmiş, horgörülmüş el emeği, göz nuru,
Ödlekler geçmiş başa, derken mertlik bozulmuş,
Değil mi ki korkudan dili bağlı sanatın,
Değil mi ki çılgınlık sahip çıkmış düzene,
Doğruya doğru derken eğriye çıkmış adın,
Değil mi ki kötüler kadı olmuş Yemen’ e
Vazgeçtim bu dünyadan, dünyamdan geçtim ama,
Seni yalnız komak var, o koyuyor adama.
"Diğer bir değişle Lucy yalnızlaştıkça kalabalıklaşır."
Aralık 2020
konuşmayı unuttum. belki zaten büyük bir hatip olamayacaktım ama insanların sıradan akıcı konuşmasına hakim olabilirdim. sen daha çok küçükken sözü bana yasakladın, 'tek bir itiraz yok!' tehdidi ve yanı sıra kalkan el, o zamandan beri bırakmıyor peşimi
Kafka'nın Dönüşüm romanında Gregor Samsa bir böceğe dönüşür.
Böcek, onun taşıdığı korkularıdır.
Korkularına dönüşür Gregor Samsa.
Değişmez, dönüşür.
Sayfa 100 - KafkaokurKitabı okudu
•Sevmek öğrenilebilir, yeniden ve yeniden ve yeniden inşa edilebilir bir emek mücadelesi.
》Sevgi, hayatla olan eşsiz bağındır; tavrın, fikrin, zikrindir.
"Tüm ihtimaller aleyhine olduğunda bile kişinin sevebilme hakkını tırnaklarıyla kazıyarak alabileceğini biliyorum".