George Orwell'ı anlatan bölümden,
Orwell, gayet açık bir biçimde şöyle der:
"Beyaz adam zorbalaştı mı yok ettiği şey kendi özgürlüğü olur."
Sayfa 239 - Herkes İçin Edebiyat: İngiliz Edebiyatı 101, Brian Boone/ Say Yayınları/ 1. Basım, 2019Kitabı okudu
Alıntılar içinde alıntı: Freud için...
"Böyle bir doktordu o: sekseninde bile
pek çok makul gencin, yaşamlarımızdaki
azgınlığı tehditler veya övgülerle
itaate davet edeceğini düşünmek isterdi,
ama isteği reddedildi: toplanmış,
ölümümüzü kıskanan ve kafası karışmış
akrabalar gibi, o hepimizin bildiği,
sorunlar tablosuyla kapadı gözlerini."
_"Sigmund Freud Anısına"
W.H. Auden
Sayfa 208 - Herkes İçin Edebiyat: İngiliz Edebiyatı 101, Brian Bölme/ Say Yayınları/ 1. Basım, 2019Kitabı okudu
Daima sahadayız.
Durmaksızın usul usul dolan bardaklar gibiyiz.
İşin sırrı kendimizi devirip içimizdeki güzellikleri dökebilmekte.
Sayfa 107Kitabı okudu
Ne kadar tuhaf, bir şeyi yapmanın yolunu ararken etrafa bakmaya o kadar alışmışız ki, içimize bakmayı unutuyoruz.
Sayfa 40Kitabı okudu
Bence çocuklar, hayattaki en derin manevi derslerin en iyi öğretmenleridir: acı ve ıstırabın da mutluluk ve neşe kadar hayatın bir parçası olduğunu, sadece değişim ve geçiciliğe bel bağlayabileceğimizi, her şeyin bizim kontrolümüzde olmadığını ve bu zor gerçeklere teslim olma olgunluğunu gösteremezsek, hayatımız -ve çocuklarımızın hayatı- beklediğimiz veya planladığımız gibi gitmediği için her zaman mutsuz olacağımızı öğretirler. Hayat beklediğimiz veya planladığımız gibi gitmez ve kimse mükemmel değildir, ne kendimiz ne de çocuklarımız. Ya da Elisabeth Kübler-Ross’un dediği gibi “Ben iyi değilim, sen iyi değilsin ve bu sorun değil.” Mucize olan şu ki, siz onları tüm kusurlarıyla severseniz, onlar da sizi aynı şekilde sever.
Sayfa 316Kitabı okudu
Çocukluğumda, Dostoyevski'nin nihilist karamsarlığı ve olağanüstü insancıllığı, sonraları Pavese'nin büyük yaşam ve ölüm arayışı, intihar özlemi ve şimdilerde Peter Weiss'in faşizm ve insanın insan tarafından öldürülmesi mekanizması karşısındaki insancıl direnişini duymak, bilmek, okumak, algılamak yaşamının en önemli karşılaşmaları değil mi?
Sayfa 66Kitabı okudu
Sözcüklerde yaşamın derinliğini vermeye hiç olanak yok. Çünkü sözcüklerde rüzgarlar ne kadar esebilir? Sözcüklerden nasıl bir güneş doğabilir? Sözcükler açık bir pencere önüne büyük yağmur taneleri olarak yağıp, bir insanı derin uykusundan uyandırıp mutlu kılabilir mi? Sözcüklerde yağmur ıslaklığı var mı? Sözcükler insanın yanında yatan diğer bir insanın yürek çarpışlarını duyabilir mi?
Sayfa 66Kitabı okudu
İnsanın başkalarına söyledikleri kendi duymak istedikleridir. Yazdıkları, okumak istedikleridir. Sevmesi, sevilmeyi istediği biçimdedir.
Sayfa 61Kitabı okudu
İnsanın kendi dünyası dışında yaşayacağı bir dünya yoktur.
Sayfa 61Kitabı okudu
Asalet ve rütbe ile ilgili kavramları hiçbir dilde öğrenmeyi başaramadım.
Sayfa 61Kitabı okudu
Gece, gündüzün devamı değildir.
Sayfa 61Kitabı okudu
Dünyanın acısı olmasaydı taze yeşil yapraklar üzerindeki güneş ışınlarının anlamı olmazdı.
Sayfa 60Kitabı okudu
Aşk acısı çekmedim hiç, çünkü dünyanın verdiği acı her zaman güçlüydü.
Sayfa 60Kitabı okudu
Şunu öğrenmelisin: Sen hiçbir işe yaramaz değilsin. Seni senden çalan toplumdur.
Sayfa 60Kitabı okudu
Yaşanan an da anı olacak.
Sayfa 59Kitabı okudu