Böylece bir kurgu dışı kitabı sonunda bitirdim. Kurgu dışı kitaplar benim için biraz zor oluyor aslında. Öğrenmeyi seviyor olsam da günlük hayatta sürekli elimden akademik makaleler geçiyor. İrademle seçtiğim kitapların beni rahatlatan kitaplar olmasını istediğim yerde için elim direkt romanlara kayıyor. Neyse roman dünyası içinde farklı bir tat bıraktı benim için. İngiliz Edebiyatına düşkümdür. Dönemsel bazda Romantik dönem ve Victorian Çağı yazarlarını pek severim ve kitaplarına yer veririm sürekli. Bu kitabı İngiliz Edebiyatının diğer öncesi ve sonrası çağlarına bakmak için okudum. Çok fazla yazar ve kitap not etmeme sebep oldu. Yazar eserlerine dair ilginç bilgilerde öğrendim. Fakat kitap yüzeysel bilgiler içeriyor. Örneğin Jane Austen'nın tüm eserlerini okuyup hayatı hakkında da kitaplar okuduysanız sizi tatmin edecek bir bilgi yok bu kitapta muhtemelen. Ama genel olarak İngiliz Edebiyatına bakış atmak için uygun olacağını düşünüyorum. 
Brian Boone 
İngiliz Edebiyatı 101
George Orwell'ı anlatan bölümden,
Orwell, gayet açık bir biçimde şöyle der:
"Beyaz adam zorbalaştı mı yok ettiği şey kendi özgürlüğü olur."
Sayfa 239 - Herkes İçin Edebiyat: İngiliz Edebiyatı 101, Brian Boone/ Say Yayınları/ 1. Basım, 2019Kitabı okudu
Alıntılar içinde alıntı: Freud için...
"Böyle bir doktordu o: sekseninde bile
pek çok makul gencin, yaşamlarımızdaki
azgınlığı tehditler veya övgülerle
itaate davet edeceğini düşünmek isterdi,
ama isteği reddedildi: toplanmış,
ölümümüzü kıskanan ve kafası karışmış
akrabalar gibi, o hepimizin bildiği,
sorunlar tablosuyla kapadı gözlerini."
_"Sigmund Freud Anısına"
W.H. Auden
Sayfa 208 - Herkes İçin Edebiyat: İngiliz Edebiyatı 101, Brian Bölme/ Say Yayınları/ 1. Basım, 2019Kitabı okudu
Daima sahadayız.
Durmaksızın usul usul dolan bardaklar gibiyiz.
İşin sırrı kendimizi devirip içimizdeki güzellikleri dökebilmekte.
Sayfa 107Kitabı okudu
Ne kadar tuhaf, bir şeyi yapmanın yolunu ararken etrafa bakmaya o kadar alışmışız ki, içimize bakmayı unutuyoruz.
Sayfa 40Kitabı okudu
Bence çocuklar, hayattaki en derin manevi derslerin en iyi öğretmenleridir: acı ve ıstırabın da mutluluk ve neşe kadar hayatın bir parçası olduğunu, sadece değişim ve geçiciliğe bel bağlayabileceğimizi, her şeyin bizim kontrolümüzde olmadığını ve bu zor gerçeklere teslim olma olgunluğunu gösteremezsek, hayatımız -ve çocuklarımızın hayatı- beklediğimiz veya planladığımız gibi gitmediği için her zaman mutsuz olacağımızı öğretirler. Hayat beklediğimiz veya planladığımız gibi gitmez ve kimse mükemmel değildir, ne kendimiz ne de çocuklarımız. Ya da Elisabeth Kübler-Ross’un dediği gibi “Ben iyi değilim, sen iyi değilsin ve bu sorun değil.” Mucize olan şu ki, siz onları tüm kusurlarıyla severseniz, onlar da sizi aynı şekilde sever.
Sayfa 316Kitabı okudu
Dinlemekten memnun olduğum bir kitaptı. Bana bir şey katması değil de inandıklarımı pekiştirdiğim bir kurgu dışı kitap oldu. Günlük hayatımda iç güdüsel olarak yaptığım bir şeydir yürümek. Sağlık gayesiyle değil kesinlikle. Ne zaman üzülsem, öfkelensem ya da yolunda gitmeyen bir durum olduğunda kendimi yürürken bulurum. Üstelik kapalı bir mekanda olup olmamam ya da dışardaysam hava şartları pek önem taşımaz benim için. Yazarda buradan yola çıkıyor. Sağlık için yapmamız gereken kısmına çok az değiniyor. Daha çok ruhsal bakımdan bir dışavurumu anlatıyor aslında yazar. Bunun için dönemsel tarih konularına, ünlü kişiliklerin hayatlarından alıntılarda bulunuyor. Ben beğendim. Eğer sesli olarak dinleme şansınız varsa bunu tercih edin derim. İbrahim Selim'in seslendirmesini yapıyor çünkü 
Frédéric Gros 
Yürümenin Felsefesi
Çocukluğumda, Dostoyevski'nin nihilist karamsarlığı ve olağanüstü insancıllığı, sonraları Pavese'nin büyük yaşam ve ölüm arayışı, intihar özlemi ve şimdilerde Peter Weiss'in faşizm ve insanın insan tarafından öldürülmesi mekanizması karşısındaki insancıl direnişini duymak, bilmek, okumak, algılamak yaşamının en önemli karşılaşmaları değil mi?
Sayfa 66Kitabı okudu
