n
Necip Fazıl'ın Şiiri
NECİP FAZIL ve HAKİKAT ÂLEMİ...
- "
Arthur Rimbaud'nun "Cehennemde Bir Mevsim"i ve "Aydınlanışlar"ı hep insanın içinde bulunduğu sınırları aşamamanın azabını dillendirir. 
Necip Fazıl Kısakürek'de ise bunun öteside vardır. Bu da hakikat dünyasının eşsiz kanunlarıyla buyruk olduğu hakikat âlemidir. Üstad, âdeta şiirinin bütünüyle, "Nurdan bir şehir gibi ruhumu seyredeyim" demektedir. İnsan ve tabiat ötesi varlıklar, en aziz ve yakın dostlardır. "Ne derlerse desinler /Yakın dostlarım cinler" diyecek kadar bu etsiz kemiksiz varlıklarla şair daha başlangıçta içli dışlıdır. "Beni çağırmakta yabancı dostlar / Bu dostlar ne güzel dilsiz ve adsız"
Sezai Karakoç, 
Edebiyat Yazıları 2, sh 65-66, Necip Fazıl'ın Şiiri I, -Diriliş 1970- Diriliş yayınları
BAUDELAİRE ve NECİP FAZIL...
- "Necip Fazıl'ın: "Kaçır beni ahenk, al beni birlik; / Barınamam artık gölge varlıkta" derken, kasdettiği ulaşılacak hedefle, Baudelaire'in:
"Götür beni tren, kaçır beni gemi / Uzağa uzağa, burası gözyaşlarımızın çamurundan / Gerçekten mi Agath'ın mahzun kalbi der / Acılardan, suçlardan, pişmanlıklardan uzağa" deyişiyle ulaşmak istediği yer arasında tam bir mahiyet farkı vardır. Batı şairinin istediği "içinde bulunulandan kaçış"tır. Kaçılan yer bu dünyanın bir parçası ise, sığınılan yer, ulaşılmak istenen yer de, yine bu dünyanın bir başka parçasıdır. Yine Baudelaire'in Yolculuğa çağrı şiirinde çizdiği hasret iklimi, Doğu, "Orda her şey düzen ve güzellik, / süs, sükûnet ve şehvet"tir. Halbuki Doğu şairinin özlediği dünyanın özellikleri ise, "birlik" ve "ahenk"tir..."
Sayfa 61 - 62, Necip Fazıl'ın Şiiri I, -Diriliş 1970- Diriliş yayınlarıKitabı okudu
SOLCU BOYKOT ve NECİP FAZIL...
- "(...)Uzun bir süre, Necip Fazıl'ı edebiyat plânında bile bir boykota tâbi tuttular. Unutturmak istediler. Fakat, O'nun sanatı, bu ağır boykot yıllarına dayandı. Bugün bile tam kalkmamış olan ve nihilist-anarşist edebiyatının zarurî olarak geçiciliği yüzünden, ortadan kalkmasıyla otomatikman onun bir tohumundan filizlenmiş olarak yerini alan solcu edebiyatta gelenekleşmiş bulunan bu boykot, O'nun Türk şiirindeki yerini asla unutturamadı..."
Sayfa 60 - Necip Fazıl'ın Şiiri I, -Diriliş 1970- Diriliş yayınlarıKitabı okudu
Paradoks...
- "Necip Fazıl hakkında yazılanlar, övgüler, beğeniler, az değildi. Ama şiirin kendi boyutlarına uygun incelenmesi, çok az yazar tarafından, o da bir yanını belirtirken öbür yanını gözden kaçırmak suretiyle, yetersizce yapılmıştı. Böylece Ona yeni Türk edebiyatında en iyi şairler arasında yer verilmekle beraber, şiiriyle yaptığı gerçek devrim bakımından onun hakkı tam teslim edilememişti. Garip bir durumdu bu, bir paradokstu..."
Sayfa 59 - 60, Necip Fazıl'ın Şiiri I, -Diriliş 1970- Diriliş yayınlarıKitabı okudu
FİLDİŞİ KULE...
- "Necip Fazıl, kellesini binlerce ayağın çiğneyebileceği büyük meydana atmış, fildişi kulesini yıkmış ve "Din" varılan zirve olmuş, oradan iniş ise artık şiirin sırf poetik alanında kalmamış, bir yandan aksiyonun öte yandan idealist yazarlığın silahlarını da kuşanmıştır. Bu da bir bakıma tabiîdir..."
Sayfa 70 - Necip Fazıl'ın Şiiri I, -Diriliş 1970- Diriliş yayınlarıKitabı okudu
DAHA ÖTESİ...
- "(...)Durgun bir mistiklikle, bir eşya yorumuyla dünyaya ve varoluş bakan şair, gittikçe bunlara kanmaz olur. Daha ötesini arar. Hayatla hakikat arasındaki mutlak bağı, tam hakikatiyle tesbit etmek ister. Yoksa bütün bu ikilik, eşya ve ben düosu bir görünüşten mi ibarettir? Hakikatte bütün oyun "Ben"in kendi kendisiyle oynadığı bir oyun mudur? İnsan, "haritada bir bir deniz görmüş" cesine hakikate boğulmuş mudur? Yoksa obje ve süje, hep aynı vak'ânın iki yüzü müdür?.."
Sayfa 67 - Necip Fazıl'ın Şiiri I, -Diriliş 1970- Diriliş yayınlarıKitabı okudu