“Görünüşe bakılırsa bir insanın tüm potansiyelini geliştirmesi için hayatının ilk üç yılında eğitim son derece önemli ve gereklidir.”
Sayfa 177 - Koridor yayıneviKitabı okudu
"Oyun, bedensel ve toplumsal işlevleri benlikle uyarlamayı amaçlar."
EriksonKitabı okudu
Duygusal, sosyal ve zihinsel altyapının oluşması ve korunması oyun fırsatı içinde doğal ve çok sağlam bir şekilde atılabilmektedir. Oyundan mahrum kalan çocuklar, ilerleyen yaşlarında zamanında ve yeterince karşılanmayan bu gereksinimlerinin açığını çeşitli akademik ve sosyal sorunlarla yansıtmaktadırlar (Miller ve Almon, 2009).
Johnson ve ark 2005, çocukların kurallı oyun oynama sürecine 5 yaşından önce gelmediğini ve bu yaşa kadar çocukların serbest oyun oynamasının önemine vurgu yapmışlardır.
Her çocuk oyun sırasında kendine ait bir dünya yaratır ve bu özel dünyada kendi özgün hikayelerini yazar ve oynar, kendi dünyasını organize eden çocuk çok mutludur ve özgürdür.
Sigmund FreudKitabı okudu
Melen 2002'de Amerika Birleşik Devletleri'nde 3 yaşındaki 157 çocuk ve babası ile yaptığı çalışmada, birbiriyle fiziksel temas içinde boğuşma oyunları oynayan çocukların babaları ile çok sağlam sosyal ve duygusal bağları olduğunu ve bu sosyal yeterliliğin çocukların gelişiminde beceriklilik, bağımsızlık ve öz düzenleme gibi çok boyutlu katkıları olduğunu tespit etmiştir.
Piaget (1962) çocukların oyunları sırasında duygusal gelişimlerinin nasıl desteklendiğine ilişkin bazı tespitleri vardır; çocuklar oyunları sırasında hayali kahramanlar yaratırlar ve bu kahramanlar aslında kendileri ya da olmak istedikleri "öykündükleri-model aldıkları" kişilerdir. Gözlemledikleri ya da bizzat yaşadıkları durumları oyunları sırasında aynen ya da olmasını istedikleri gibi değiştirerek yansıtırlar.
Çocuklar ilk ve temel deneyimlerini oyun ortamlarında edinirler. Bu nedenle oyun, bazı kişilerin düşündüğü gibi sadece hoş zaman geçirilen amaçsız bir eylem değil, çocuğun büyüme gelişmesinin en güvenli yoludur.
Bir çocuğu tanımanın ve anlamanın en güvenli yolu, oyunlarını gözlemektir.