“Evet, onlar da insandır! Pavlenko’lar, İvan’lar, Kostyük’ler, Vasil Dimitroviç’ler, Stepan’lar, belki bunu gülünç görecekler; ama nasıl görürlerse görsünler, ben eserimi tekrar sakin bir dua ile bitirmek istiyorum. Romanımı kapatırken ‘Tanrım!’ diyorum. ‘Onlar da insan! Acı onlara! Kendileri gibi, kendileri gibi başkalarının da insan olduklarına inandır onları!’ Ötekiler, o hayvan gibi sürülüp götürülenler… Onlar da insandı!”
Özellikle günümüzde insanın içini acıtan savaşlar, zulümler sürüp giderken bu barışçı yazarın bu eserini okumasını herkese tavsiye ediyorum. “Artık savaşlar bitsin, artık dünya barış istiyor!” diyorum. Şiddetle tavsiye ediyorum!