Kaplumbağa başını kabuğundan çıkarıp “İnsanlar neden bu kadar dikkatsizler, ormanın bizim evimiz olduğunu bilmiyorlar mı?” dedi.
“Haklısın,” dedi topraktan başını çıkaran minik bir böcek, “Onlar buraya gelip eğlenip gidiyorlar.” dedi kaybettiği yuvasını ararken.
Büyüdükçe ormanın, bizim için daha başka şeyler olduğunu da anladık:
Sırtımızı o giydiriyor, karnımızı o doyuruyor, evimizin kerestesini o veriyordu.
Ormansız yaşamak!..
Bunu aklımıza getirmiyorduk bile..."
"Dünyanın zorluklarından kaçmaya çalışmanın bir çiçeğe açmasını emretmekten farkı yok, dedi Iphigenia nazikçe Prue'nun elini okşarken. O yüzden en iyisi anı yaşamak. Böylece etrafımızdaki dünyayı paylaştığımız diğer canlılara aramızdaki hassas ilişkinin doğasını daha iyi anlayabiliriz."