Düşünce düşlenir...Hakikât yoluna çıkmaktır...
Hakkında...
♤Düşünmek yola çıkmaktır. Herhangi bir yola değil, bizi hakikate götürecek yola koyulmaktır. Düşünmek, Eflatun’un mağarasından çıkmak için ayağa kalkmaktır. Duvara yansıyan gölgelerin hakikatin kendisi değil, sadece gölgesi olduğunun farkına vararak ışığın kaynağına yönelmektir.
Hakikât bilgisine hikmet ile bakabilmeye ihtiyacımız var.
♤Önceliğimiz malumat edinmek değil, var olmayı ve bilmeyi anlamlı kılan bir kavrayış düzeyine ulaşmak. Bize 'bilgi çağı' diye dayatılan enformatik enkaz çağında daha fazla malumata değil, hikmete ihtiyacımız var.
♤Dua etmek kendi söylediğine kulak vermek değil, susabilmek ve suskun kalmaktır, sabırla beklemektir, dua eden kişi Tanrıya kulak verene dek..
♡Umut kesecek hiçbir şey yok, zira sen ne de olsa onlardan ders alacaksın; ve vaaz seni her şeyden önce, Tanrının sabrın Tanrısı olduğunu söyleyerek teselli eder, ama sonra şunu ekler: Zambaktan ve kuştan ders alacaksın, zambak ve kuş gibi koşulsuz itaatkar olmayı öğreneceksin..
♤Kuş ve zambak sadece bir gün yaşar, ama çok kısa bir gün, ve yine de sevinçtirler, çünkü onlar, belirtilmiş olduğu üzere, bihakkın bugündür, tam "bugün" kendilerine yakındırlar. Ve sen, ki en uzun gün sana nasip edilmiştir: bugünü yaşayacak olmak ve bugün de cennette olmak, senin koşulsuz sevinç duyman gerekmez mi, ve senin, elinden de geldiğine göre, sevinçte kuşu kat kat geride bırakman gerekmez mi?
♤Her isteyene verilmedi; ama verilenler mutlaka isteyenler oldu...
♧Kemal sayar
♤Günü avuçlarının içine al.Tasavvufta da buna ‘ibnü’l vakt’ diyorlar,yani vaktin evladı olmak,an evladı olmak…Çünkü hayat uzun bir şimdiden ibaret.
♧Kemal sayar
Düşünmek yolda olmaktır..
♤İnsan başlangıç ile son arasında bu-ara-da seyrettiği, kendiyle başlayıp yine kendiyle bitirdiği hayat yolculuğunda kendi olmak, kendi kalmak, kendi olarak ölmek..
Seküler zihnin oluşturduğu Vahşi kapitalist dünyada; duyu, duygu, düşünceden mürekkep insanın Rabbinin ona verdiği yetenek ve zaaflarınla bu hayat yolunda tüm cevap bekleyen sorular ile 21. yüzyılın muzdarip ikliminde insan olmanın, kendi olmanın kıymetini bilerek,
Kendinle barışık olmaya çalışarak kendini tanıyarak ve Rabbine güvenerek inanarak yola çıkmak ve yolda olmak...
Kendini Aramak/ kendin olmak...
♤Düşünce/tefekkür, hiçbir zaman parlak sözcükleri, kavramları, terimleri yan yana koyup cümle kurmak; parlak cümleleri, önermeleri alt alta koyup çıkarım yapmak değildir.
Türkçemizde insanın kendi içine düşmesi anlamına gelen düşünmek , bu anlamda, gömülü olan üzerinde katlanmaktır, derinleşmektir.
♧Kendini Aramak
Îhsan fazlıoğlu
Yaşam ile ölüm arasındaki köprü..
♤[...]doğum ile ölümün ikiye ayırdığı hayatı yaşamanın da o kadar cesaret işi olduğu görülür . Her bir kişi köprüden tek başına (ferdiyet) geçer; ancak bu geçiş alelade değil, insan olmaklığa yakışır bir biçimde estetik olmalıdır: Şuurlu hayat!
♧Kendini Aramak
İhsan Fazlıoğlu
Allah'ın Zâtı'na ve evrendeki mutlak hakimiyeti hususundaki kur'an daki Allah'ın fiilerinin işaretlerine atıfta bulunan bir çok sembolik ifade buluruz.
İnsanın idrâkinin dışına çıkan bu durum, insan zihninin doğuştan getirdiği sınırlarının bir sonucudur ki; O'nun Zâtı'nı tam anlamıyla kavramakta yetersiz kalır insan.O yüzden kur'an daki tasvir ve tasavvur tahayyüllerimiz de bizim kavrayışımıza yarayan dilbilimsel araçlardır bu sembol ve teşbihler..
♤ Alah'ın Zâtı'na ilişkin hiç bir beşeri tasavvur O'nu kuşatamayacağından,
Kur'an da En'âm süresi âyet 103'de geçtiği gibi, insan O'nun varlığıni ancak yarattığı evren içindeki ve o evren üzerindeki kesintisiz işlevinin sonuçlarını
etkilerini gözlemleme yoluyla kavrayabilir.
♤ Allah'ın Zâtı'na ilişkin bazı kur'ani atıflar üzerinde düşünelim;
tanimlanamayan, zaman ve mekandan sınırsız ve beşer kavrayışının tamamen ötesinde bir varlık.O'nu tahayyül etmenin imkansızlığı karşısında biz O'nun ancak ne olmadığını anlayabiliriz..
♤Bir şeyin değeri fazlalığıyla ölçülmez. Bir şeyin değeri ifade ettiği anlam ile ölçülür.
İnsan ölünce uyanır..
♤Ölüm duygusu hayatı canlı tutar.
Zira ölüm uyandırır. İnsanı korkutan ve karamsarlığa sevk eden şey çoğu zaman ölüm değil, boş yere ve anlamsız bir biçimde ölme duygusudur.