Senin renklerin var, benim acılarım.
Yıldızlara benziyoruz biz: acı veren parıltılar.
Anılar gökyüzünde birer yıldıza dönerken,
Ben seni izlerdim, yıldızlar kadar parlarken.
Söylesen ya renklerine,
Acılarımı boyasınlar benimde: Ne yazık!
Gökkuşağımda bile yaralar var benim.
Oysa senin acıların renklerindir, öyle değil mi?