yağmur yağıyor, gök bir şeylere kızmış olmalı.
anneme ve babama kızmasından başka seçenek gelmiyor aklıma.
kafamda onlardan başka şüpheli yok.
tabii ablam da olabilir fakat onun yaptıklarını alıştığını sanıyorum
fazla kızmış, ziyanı yok yağmur'u seviyorum.
içimdeki kin bulutlardan akıyor, üşüyorum ve bu hoşuma gidiyor.
buralarda pek yağmur yağmaz, pek üşümeyiz mesela
mart ayı ocak ve şubat ayına göre daha hırçın geçer.
bazen kendimi Mart ayına benzetiyorum.
ilkbahar'ı yansıtması beklenirken o kızar, o sinirlenir, yağmur yağar, şimşek çakar, gök gürler ve korkarsın fakat hepsi sadece bir saat sürer, atar içindeki kini, sis yok olur, penceremdeki buğu gider. sonra susar mart ayı ilkbahar gelir ve çiçekler açar işte hepsi bu.
Yağmurlu günleri çok severim ben. Yağmur yağarken sanki dertlerimde damla damla toprağa akıp gidiyor gibi hissederim. Yağmur huzurdan öte bir şey ya... Yağmurlu günlerde daha bir sessiz olurum ben, düşünürüm yağmurun sevgisi bu kadar güzelken insanlar neden ıslanmaktan çekinir. Ne var şemsiye olmadan yürüsek şu yağmurlu günlerde. Yağmurla birlikte dans etsek. Yağmurun sesi değse gülüşümüze, dertler beş dakika da olsa peşimizi bıraksa... Ve en sevdiğim şeylerden biri buğulu cama dokunmak...Dinlemek yağmurun sesini ruhunun en derinliklerine kadar. Ya buğulu camın ortasını elinle silip ordan dışardaki manzarayı seyretmek. Ben yağmurlu zamanların kadınıyım... Keşke gökyüzü gibi uzansam gözlerim yağmura...
Alsam yağmurları kalbime katsam... Hiç dinmese kalbimin huzur yağmurları..
Elif SEVİL 🍓