"Soyutlanırken" bana mı sordun y.rraam
Kendimi insanlardan soyutlamak için büyük bir delik kazmaya karar verdim.
Saatlerdir toprağı kazıyorum, ter içinde kaldım. Kazmamın sesi sessizliği belli aralıklarla bölüyor.
Deliğin derinliği bir metreye ulaştı, kazmaya devam ediyorum.
Derinlik şimdi iki metre oldu. Artık kimse beni görmüyor. Boyum 1.80 metre. Kazmayı bırakıyorum. Deliğin dibindeyim.
Oradan çıkmak istiyorum.
Bunu tek başıma yapamam, yardıma ihtiyacım var.
Önce alçak bir sesle yukarıya bağırıyorum: "Pardon, kimse var mı acaba?" Sonra yavaş yavaş yükseliyor sesim. "Pardon" demiyorum artık, en yüksek sesimle haykırıyorum: "Pis serseriler, beni burada bir başıma bıraktınız... Yapayalnız öleceğim burada."
Sayfa 89
