İNSANIN TAM ZIDDI GENE KENDİSİDİR!
Bazen insana hiçbir şey hatırlamak kadar acı veremez, özellikle de mutluluğu hatırlamak kadar. Unutamamak. Belleğin kaçınılmaz intikamı. Herhangi bir iz taşınıyorsa eğer, bu bir zamanlar bir yara açıldığındandır. Yaşadığımız anları dondurup cümlelere dökme çabası, çiçekleri kurutup kitap yaprakları arasında
Cezaevleri
Bu tehlike duygusu bir yöneticide her zaman tetikte bekler. Daha sonra, emrin doğası tartışılırken, emirleri sık sık uygulandıkça korku larının artması gerektiği gösterilecek. Korkularını ancak birini ibret göstererek yatıştırabilir. Kurbanın suçu konuyla neredeyse ilgisiz ola bilir, ama kendi amacı için hemen bir idam emri verecektir. Zaman zaman idama ihtiyacı olur ve korkulan ne kadar artarsa, idama ihtiyacı da o kadar artacaktır. En güvenilir ya da en hakiki tebaası ölüme gön derdikleridir.
