Kimse, dünyanın bir tek “ân”ını içine sığdırmayı başaramıyor. Aşka düşenler hariç...
Sayfa 50 - Dergah Yayınları 4. Baskı
İnsan bakmayı zamanla öğrenir.
Sayfa 36 - Dergah Yayınları 4. Baskı
Belki de dünya, içine konuk olduğum bir anlık gafletten ibarettir. Belki de ben, bir anlığına gaflete düşmüş bir başka ruhun dalgınlığından ibaretim burada...
Sayfa 32 - Dergah Yayınları 4. Baskı
Eşyaya tapındıkça, canı çekilen ruhumuzun ıstırabını duymamak için, müsekkin niyetine şenlendirdiğimiz karanlık bir ormana benziyor bizim büyük kentimiz. Sükünetini koruyabildiğimiz tek yer mezarlıklar. Artık dinlenmek için oraya gidebiliriz!”
Sayfa 29 - Dergah Yayınları 4. Baskı
Dünyanın mı ölümde yoksa ölümün mü dünyada konakladığını birbirine karıştırdık kimi zamanlar. Ama kimse yadırgamadı onu, kimse bir talancı gözüyle bakmadı. Geldiğinde, şehrin bütün kapılarından aynı anda girdi içeriye ve herkese duyurdu geldiğini. Biz bu şehirde öğrendik ki; anonsu yapılmamış bir ölüm, tenha bir ölümdür!..
Sayfa 23 - Dergah Yayınları 4. Baskı
Böylelikle ilk kez, babamızın gözlerinde bir göç öncesinin alınganlığını görürüz; saçlarının fazlasıyla beyazlaşmış olduğunu görürüz. Görürüz ki, onun alnı yaşadığımız coğrafyanın kaderiyle aynıdır. Sanki hiç mola verilmemiş bir savaşın cephe yerine benzeyen bu alın aslında bizzat hayatın alnıdır.
Sayfa 19 - Dergah Yayınları 4. Baskı
Her gün elbiselerini giydirip sokaklara saldığımız o “biraz” yabancının, zamanın karşısında nasıl da eriyip gittiğini fark etmeyiz bile. Oysa ilkin ve hep onun elbiseleri yaşlanır, ilkin ve hep onun saçları ağarır, ilkin ve hep o öksürür.
Sayfa 18 - Dergah Yayınları 4. Baskı
Hep böyle oluyor: Hep böyle birdenbire düşüp, tekrar tırmanmaya başlıyorum dünyaya...
Sayfa 13 - Dergah Yayınları 4. Baskı
Kuşkusuz beni bitkin düşüren bir yolculuk olacak bu; aralarında hiçbir insicam bulunmayan bir sürü hatıradan sonra yeniden dünyaya, o kovulmuşların evine geri döndüğümde, bir kez daha, “hatırlamak da bir ihanettir' diye söyleneceğim.”
Sayfa 9 - Dergah Yayınları 4. Baskı
elimize tutuşturduğumuz onca kullanma kılavuzu, onca yol haritası, onca şema ve onca grafiğe rağmen, kuşluk vaktinin içimizde yeşerttiği tabiatın sırrını çözemiyoruz hâlâ.
Sayfa 108Kitabı okudu