Her gün bir kez bu kitabın başına geçtim.
her gün bir kez dışarı çıktım kırık bir bulutla yürüdüm,
her gün bir insana bakıp, yüzümü yere eğdim.
her gün bir gazeteye boş gözlerle baktım.
Prag’da Üç Leylek Lokantası’nda buluşurduk.
Şimdi, bir yol kıyısında,
gözlerim kapalı duruyorum,
sen bir ölüm boyu benden uzak
bir kırık aynadasın çarpuk çurpuk.