Bir hüzünden bir tersliğe dokunarak koştum
Bazı sevdalarda hafızasını kaybeder ya insan
Telaşlanır, ağlar
Adını unutur, yolunu kaybeder oturduğu evin
Talanım!
Artanım!
Eksik kalanım!
Yarım kalanım!
Bir ruh hastasının tek sayfalık günlüğü:
’Delinin en yakın arkadaşı hunisidir. Hayvan mezarlığından alacağım mezarımı: Bir yığın doku halinde geldim, kapasitesi yüksek bir amip olarak gideceğim.’
Artık aramızdaki uzaklıktan şık bir matem giysisi diktirebilirsin kendine!!
Bir tek hücreni bile istemiyorum.
Televizyonumun çekmediği bir kanal gibisin çünkü.
Sen git, bambaşka hayatların yatak odalarında sıradan insanların tenlerini süsle!!!