1957 – 59
İstanbul, Fatih,
Bütün gün beni, bu kâğıtların başında oturmaya iten yalnızlığımı düşündükçe acımın artmasını istiyorum. Bu büyük, kalabalık şehirde hiçbir teselli yok benim için. Acım, çok önceleri, başka sokakların, başka pencerelerin, yatak odalarının, bütün o anlamsız eşyanın bulunduğu ortamda çok daha büyüktü. Şimdi başka bir
İşte tam olarak bu.
Düşünsene küçük küçük karelerle, hayatımızın planı çizilmiş -her gün, her saat, her dakika.- Her karenin içinde ne yapmamız gerektiği yazılı. Kareler teker teker iyi bir zamanlamayla doldurulmuş. Birdenbire bir kare boş kalıverirse dehşete kapılıyoruz ve hemen karenin üzerine bir şeyler karalıyoruz.
Sayfa 44 - Nisan YayınlarıKitabı okudu
