Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.7
Sûzidil
Sûzidil
@kul_ubeydi
"Allah'a olan sevgiden nasibin,
O'nu zikrettiğin kadardır."
Elektrik Mühendisi
Gebze
Merzifon, 1996
61 okur puanı
Ekim 2018 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Nerde o eskiler, eski kelimeler! Huzuru okurken eskinin yaşantılarına imrendim. Dinledikleri ve söyledikleri mûsîkilere, ahbaplıklarına, kelimelerine vs.. Bir yandan da ahvalimize üzüldüm. Daha şurda yüz yıl önce ecdadın yazmış olduğu eserleri anlamak bir yana okumakta zorluk çektiğimiz gerçekleri geldi oturdu içime. Cemil Meriç geldi tam da bu vakit 'dilini unutan bir nesil yabancı dili nasıl sevsin' diyordu. Üç beş kadar kendimize yetecek kelimeyle öyle sadeleşmişiz ki, öyle basitleşmişiz. Aciz kanaatimce kendimiz olmaktan çıkmışız gibi geliyor. Bir yarımız geçmişte kalmış, ona tutunmağa çalışmakta, diğer yarımız ise bize ait olmayan dünyaları, kelimeleri sahiplenmekte. Oysa mühim olan ya hep ya hiçtir. Her şeyiyle özünü koruyamazsa insanın kaderi belirsizlikler rotasının hiçliğinde kaybolmayacak mıdır? Sadece toprağın görünür kısmında olan varlığımız ile yetinip, ona şekil vermeye çalışmaktan vazgeçip ; tâ derinlere uzanan, yıkılmayışımızın yegane müsebbibi olan köklerimizi ne vakit hatırlayacağız tam manâsıyla.
Velhasıl kelam, kitabıma geri dönecek olursam eğer üslubuna alışmakta zorlandım yazarın, bir cümlenin sonu gelmiyor bazan yarım sayfa sürüyor :) bu sebeple dikkatimi toplayarak okumam gerekti.
AMA; bir alışınca kitaba elimden bırakamadım hatta bitmesin istedim iyi geldi bana şu final haftasında. Önceleri hep yabancı yazarların kitaplarını okumak isterdim sanırım artık biraz biraz da içimize dönme vakti, aslımıza!
Var olun kıymetli okur..
Kitapta yaşamındaki tek sahici şeyi on altı yaşlarında tanıyıp, ondan sonraki hayatında "ancak ve kesinlikle öyle olabilir'in" içinde özü tükenip gitmiş varlıklı bir kadın anlatılır.
Okunulmasını tavsiye ederim, ilk tanışıklığımız bu kitabıyla oldu Füruzan hanfendiyle,, kısa bir hikaye olmasına rağmen etkileyici ve nasıl denir incelik kokan bir eser olmuş,, ve yeni keşfettiğim yazarları kütüphaneme eklemek çok keyif verici bir hâl haline geldi bende sözün kısası hoşgeldin Füruzan::)
"İnan, inan ki artık susmak istiyor. Şimdiye kadar her ne söyledi, hepsi de söylenebilir sözlerdi. Vaktaki sıra söylenemeyecek olanlara geldi, ey benim Rabbim, ne diye bu zavallının içine hem o yanıp yakılmak ateşini verdin, sonra da dudağına kilit vurdun."
Bu kitapta hoşuma giden bazı kelimeler oldu. Zaten kitabın altında anlamını
Okur Takip Önerileri
Haruki Murakami'nin okuduğum ilk kitabıydı. Kitap araştırması yaparken merak etmiştim ve bi gün kütüphanede gezinirken görünce merak edip okumaya başladım. İsmini beğenmiştim kitabın özellikle başlama sebebim ve merakım olarak :) Kitabın kurgusunun bana pek hitap etmediğini hissettim. Etkilenemedim pek. Ama bazı bölümlerde yüzümü tebessüm ettiren kısımlarda olmadı değil, onları aşağı koycam şimdi..Ha bir de karakterlerin isimlerine alışamadım bi süre:)) Bana göre orta ayarda bir kitaptı.
"Senden hoşlanıyorum Midori.Hem de çok.
-Ne kadar çok?
-Bir bahar ayısı kadar.
-Bahar ayısı mı? Bu da ne demek?
-Baharda bir gün kırda yalnız başına yürüyorsun ve karşıdan küçük bir ayı yavrusunun geldiğini görüyorsun, kadife gibi yumuşacık tüyleri ve parlak küçük gözleri var. Ve sana 'merhaba minik bayan. Benimle yuvarlanmak ister misin?' diyor. Sen ve o, gün boyunca yonca dolu tepeden aşağı birbirinizin kollarında yuvarlanıp duruyorsunuz. Hoş değil mi?"
"Ama beni yanlış anlama, sana kızgın değilim. Sadece üzgünüm. Benim problemlerim varken bana çok iyi davrandın, ama şuan da sen sıkıntıdasın ve benim yapabileceğim hiçbir şey yokmuş gibi gözüküyor. Sen kendi dünyanın içinde hapsolmuş durumdasın, kapını tıklattığımda iki saniye bana bakıyor ve tekrar içine dönüyorsun."
Sámiha Ayverdi hanımefendinin yine kendine has ölçü ve güzellikte yazmış olduğu bu kitabı çok beğendim gerçekten. Deneme ve anılarından kaleme aldığı bu kitap bir roman kadar sürükleyici, ve üslubuna bayıldım en çok, Türk diline olan bağlılığı ve onu harikulade kullanarak böylesi eserler yazdığı ve bunları biraz geç de olsa okumuş olmak beni çok şanslı hissettirdi.
Diyorum ki; kitaplarınızdan da sizi az çok tanıyabilmek çok güzel bir hissiyat bıraksada bende, yine de sizinle tanışmış olabilmeyi çok isterdim.
Tavsiye edilir.. :)
"Ben rúhumun istikláline, size esir olduğumu öğrendikten sonra kavuştum."
