İnsan, kendi kendisinin yegâne belirleyenidir.
Sayfa 33 - ithaki yayınları
Kültürlü zevksizler, sanat ürününün kendilerine bir şeyler vermesini bekler
Birçok kimsenin ''benim'' dediği beğeniler, aslında kültür endüstrisinin dayattığı beğenilerdir. Bu noktada kültür endüstrisi dayattığı beğenileri öyle bir sunar ki, bireyi kendi beğenisi olduğuna inandırır
Sayfa 7Kitabı okuyor
Kıyafet, aksesuar, ayakkabı gibi tüketim metalarının seçiminden, makyaj ve saç kesimi gibi uygulamalara, jest, mimik ve konuşma gibi iletişim biçimlerine kadar hemen herkes adeta birkaç seçeneğin benzer birleşimlerinden ibarettir
Sayfa 7Kitabı okuyor
Örneğin eskiden insanlık tarihine dair tartışmanın ekseni mutlu yaşamın olanaklarıyken, artık daha fazla mutsuz olmamak için alınacak önlemler üzerinedir.
Bu nedenle tarih, artık bireyler için ''çıkmaz bir sokak''ı andırmaktadır - tarih artık insanlık için atılan adımlar değil, aksine kimi yerinde saymalar, hatta düşüşlerdir. Bireyler bir yandan beklentilerini terk etmiş, diğer yandan kendini tekrar eden ilişkilere boyun eğmişlerdir.
Sayfa 10Kitabı okuyor
Adorno, kültürün metalaşması ve bir rasyonalizasyon, tahakküm aracına dönüşmesini, bireyin zihnini özgürleştirmesi önündeki en büyük engellerden biri olarak görür.
Sayfa 11Kitabı okuyor
Öyle ki, güncel tartışmalar sırasında kimi bireyler için kültürden söz etmek, artık ''kültürle ters düşmek'' anlamına gelir. Bunun başlıca nedeni, kendilerine sunulan kültür endüstrisini ya da eş deyişle endüstriyel kültürü reddetmeleri ve ona eleştirel bir şekilde yaklaşmalarıdır.
Sayfa 12Kitabı okuyor
Kitsch
Kitsch, eşdeyişle kültürel ürün, müzik, sinema, edebiyat gibi farklı kültürel alanların ve dolayısıyla bir bütün olarak kültürün metalaşmış formudur. Kitsch sadece tüketim toplumuna özgü bir form değildir. Örneğin Adorno, ''geç dönem Atina komedisi'' ve ''Helenistik süsleme sanatları''na bakıldığında, birçok kitsch örneğine rastlanabileceğini belirtir.
Sayfa 12Kitabı okuyor