[...] "çocukluğun" sonunda, suçun ve aşkın başlangıç noktasında, yetişkinliğin eşiğinde; siz, fotoğraf arzuhalcisi. Siz fotoğraf yazıyor olmalıydınız. Yazdığınız her fotoğraf sizi size taşımış olmalıydı, yazdığınız her fotoğrafla biraz daha kaçmış olmalıydı uykunuz.
Sayfa 16 - Hiçbir Yerde ÖlümKitabı okudu
Oldukları gibi yaşamaktan kaçanlar, anlık görüntülerine özen gösteriyorlar. Kimliklerinin kaynağına geri dönmenin olanaksızlığı ile akan zaman arasına sıkışmış, itiraf edemedikleri hazlar sırıtıyor suratlarında. Koşulların yığınağına çarpıyor düşkırıklığı. Gevşiyorlar.
Sayfa 47 - Sel Yayınları. 1. Baskı. Nisan 2019.
Anılarım sana emanet çocuk,
onları kimsesizler mezarlığına, mülksüzlerin yanına, ağıtsız göm,
eskimiş şarkılar dinle beni hatırladıkça.
Ailesinden, akrabalarından insanların yüzlerine tek tek baktığında fark ettiği şey, o ânın bir an önce geçip gitmesi arzusuydu.
Sorgulayan bakışlar altında bunalıyorum.
Kendi eşyasızlığı içinde huzurluydu.