Gerçekte hep yalnızdım, hiçbir yerde kendimi evimde hissetmedim.
"İnsan tahammül edemeyeceğini zannettiği şeylere pek çabuk alışıyor ve katlanıyor."
Seni seviyorum… Deli gibi değil, gayet aklı başında olarak seviyorum…
"Bu yaşıma kadar mevcudiyetinden bile haberim olmayan bir insanın vücudu benim için nasıl bir ihtiyaç haline gelmiş olabilirdi?"
Yalnızlığımı hissediyor ve üzülüyordum fakat bundan kurtulmanın mümkün olabileceğini ummuyordum.
Sayfa 190Kitabı okuyor