Kimse beni
Tanıştırmayacak güneşle
Kimse beni götürmeyecek serçelerin konukluğuna
Uçuşu hatırla
Kuş ölümüdür.
Geride izlerimiz kalıyor
"Sen uçuşu hatırla, kuş ölümüdür" diyor ya şair, bizden geriye gökyüzünde ve yeryüzünde çizdiğimiz o narin çizgi kalıyor.
Sayfa 185
Ekonomik düzeni tehdit eden iki insan bir alet
Kapitalist kafa, bisikleti, bisiklet kullananları ve yürümeyi tercih edenleri sevmez, sağlığına dikkat edenlerden hoşlanmaz, kısacası sağlıklı insanı sevmez.
Onları yüksek kazancının önündeki engeller olarak görür.
Küresel ekonominin ürettiği en tehlikeli aletin bisiklet olduğu söyleniyor.
Kıpırdanış, canlılık belirtisidir, dedim içimden. Dilsiz dilimle söylendim durdum. ",Yeter ki insan kıpırdasın; gülme krizine girsin, ağlama tufanına tutulsun, coşkudan delirsin... Kıpırdamadı mı kötü? Ölüm öyle mi geliyordu? Son bir kıpırdıyorsunuz ve katılaşıyorsunuz. Değişmez görünüşün donmuş kalıbına girmektir bu. Görünüşte ne güleçlik, ne yüz asıklığı, ne öfke, ne kin, ne arsızlık, ne ihanet, n mutluluk... insana özgü ne varsa yok olup gidiyor.."
...
Ölümü düşününce varlığa yokluk gibi bakıyoruz. Bel bağladığımız umut, peçeli dolaşıyor; peçenin gizlediği umudun yüz çizgilerini göremeyince aldanıyoruz. Gizlediği yüzüne kanıp kendimizi kuş uçuşu sevinçlere kaptırdığımız oluyor. İnsana büyük "düşüş" ü yaşatan, umudun bu ölümüdür.
Ah Adile Naşit
Adile Naşit'in hayatındaki acı kayıplarından biri de oğlu Ahmet'in ölümüdür. 13 Eylül 1980 yılında ses dergisinde yayınlanan röportajda, oğlunun kaybetmenin acısını şöyle anlatmıştır: "Evet, daha büyüğünü yaşamadım. Biz ana, baba, çocuk değildik. Üç tane dosttuk. Güzel bir arkadaştık. Ölümüne hazırlamıştık biraz kendimizi. Açık kalp ameliyatı geçirdiği ve yaşayamadı. Ondan sonraki 5 sene benim için inanılmaz acılarla dolu. Elbette Ziya bey içinde. işte sonra kuş, köpek, bebek böyle oyuncaklara tutkun olduk. Balıklar yaşadığı, köpek kör oldu, çiçekler büyüdü böyle gidiyor yaşamın geri kalan kısmı.
Sayfa 19Kitabı okudu
kuş ölümüdür
sen uçmayı hatırla
Sayfa 370Kitabı okudu
