"Ne kadar çok?"
"Yıldızlar kadar çok."
Eğer hissettiğim bu duygu acının en ağır tonuysa, ben hiçbir şey hissetmek istemiyordum.
Adalet Kutup Yıldızı gibi yerinde durur ve geri kalan her şey onun etrafında döner.
İşte böyleydik biz insanlar; inanmadığımız şeyleri var etmek için çabalıyorduk. Tuhaf varlıklardık doğrusu.
Sayfa 418Kitabı okudu
"...Derler ki,yüreği güzel insan dokunduğu yeri de kendisi gibi güzelleştirirmiş.Sen dokunduğun kalbimi güzelleştirdin..."
EphesusKitabı okudu
Anlaşılan bir yerlerde birileri eğlenmekte ama evler ya da insanlar hiç yok ortalıkta yakınlarda olmayan gitarları ve başka gülüşleri duyuyorum.
Belki de çok uzaklarda, göklerin yanık odunları içinde
Andromeda'da, Kutup Yıldızı'nda ya da Sünbüle'de...
Acaba aynı mıdır yalnızlık bütün dünyalarda?
