Gel anla beni, yasaktır mutluluk insana unutulunca, sürülünce toprağından. Bir ömür yaşayamaz insan bir yabancı olarak.
Sayfa 29
Okur Takip Önerileri
Kalpten sevmeyene kolay gelir ayrılığa katlanmak.
Sayfa 28
İnsan istiyor tabii, hem uyuyayım hem unutayım istiyor... Keşke.
Sayfa 20
Ama çocuklar kusura bakarlar. Kuşlar gibi. Hani taş atmıştım bir kez de küsüp kaçmıştı...
Ben şimdi kaçamıyorum İnci.
Ama büyüyünce kaçarım belki.
Hani o mavi uçurtma gibi...
Sayfa 102
Kuşlar tutsak yaşayamazlarmış. Ya çocuklar, İnci onlar tutsak yaşayabilirler mi?
Sayfa 88
Büyüğe el kaldırılmazmış. Küçüğe el kaldırılır mı?
Sayfa 75
Bizim göğümüzün yalnızca gündüzü var. Senin göğünde akşam oluyor mu İnci?
Sayfa 52
Hep çocuklara mı düşer annelere anlayış göstermek, İnci?
Sayfa 44
Özgürlüğe çölde kalmış bitkiler gibi susamışız.
Sayfa 28
İnsan iki dünya arasında durur.
Dış dünyanın beklentileri ve dayattıkları, içdünyanın çağrısı ve zorlantıları.
Sayfa 121
