Çok tatlı bir tevafuktur küçüğümün ismini okuduğum kitapta görmek:)
Atiye, Zerefşan Hanım'ın içinde kötülük olmayan zavallı bir kadın olduğunu, can sıkıntısından evlerine gelip gittiğini söylediyse de Huvat'ı inandıramadı.
Sayfa 147Kitabı okudu
Ne bildiğimi bir bilsem./Syf.124
"Suyum suyum sucacığım, damla damla uçacığım, yelce yârim gele desin"
Ama rüzgar taşlamak hiçbir işe yaramadı. Tersine rüzgar her taşlanmasından sonra insanlara daha da çok karardı. Diklemesine çatıların üstüne inip tavanlardaki zifdi kağıtları yırtıp aşağı sallandırdı. Duvarları yerinden oynattı. Sokakta yakaladığı kadını, çocuğu yere çaldı. Rüzgarın savurduğu toza insanların gözyaşları yetişmez oldu. Başiara ağrı oturdu. Kadınlar ağrıyan başlarına yazmalarının üstünden kalın bir bez dolayıp sıkıca çevirdiler. Bu çarkılara 'Rüzgarlık' dediler. Erkeklerse ellerini uğuldayan kulaklarına atıp öylece gezdiler. Rüzgar yüzünden Çiçektepe'de ağaçlar dallarını dikine süremedi. Hep yana verdi. Kuşlarsa Çiçektepe'nin üstünden eğri eğri uçarak geçip gitti.
İçinin nereye baksa titrediğini, yüreğinin çırpınıp durduğunu, bir uçan kuş görse gözlerinin dolduğunu, bir çiçek koklasa taştığını söyledi.
Sayfa 243 - DirmitKitabı okudu
Durmadan düşündüğünü ama niye korktuğunu bir türlü çıkaramadığını, sonunda evlerin, denizin, yolların insanlardan önemli bir sır sakladıklarını karar verdiğini söyledi.
Sayfa 242 - DirmitKitabı okudu
Tulumba, "Unuttun mu yoksa beni, Dirmit kız! dedi. Dirmit, "Unutmadım, hiç unutmadım" deyip tulumbanın boynuna sarıldı.
Sayfa 222Kitabı okudu
Yaşayıp bitirdiği her günün, tutulmaz bir kuş olup uçtuğuna, yavaş yavaş gözden silinip bir küçük kara noktaya dönüştüğüne karar verdi.
Sayfa 221Kitabı okudu
İçinin karanlığında kaybolup gitti.
Sayfa 221Kitabı okudu
Birbirlerine sokulup uzakta yanıp sönen ışıklara, parıldayan denize, tepelerin üstünde hışırdayıp kayan, gri bulutları aralayan aya baktılar. Ay gelip üstlerinde durdu. Deniz köpürüp dalgalarını yıldızlara vurdu. Yıldızlar söndü./Syf.119
Kanserden korkma, geç kalmaktan kork./Syf.80