Nifşê Şehîd
Wekî wan salên berê bû
Rengê berfê reş û tarî
Ya ku li ser bajarên berxwedêr
Û nifşê şehîd
Bêrehm bêrehm dibarî
Xuyabû, tofan bû ya ku radibû
Lê sûretê azadiyê li ber çava
Zexm vekiriye çavên xwe stêrka gelawêj
Di rojên gewrindera serê bajarê silêmaniyê
Tofên jiyana şehîdan dixûyê li her derê
Xak tepisi ye bi hestên dilên serhildêr
Nêz bûye qulincên roja nû di Berbanga vejîna gelê min de
Govend e semawend e her çar pariyê warê min
Êdi dem hatiye
Diqelişe xaq mîna volqanekî bêsebir, bihêz û germ
Şîn dibe evînek li
Navê te yek peyv bû li ser zimanê min dema min bilêv dikir çiya û gelî şa dibûn çem û robar diherikîn kulîlk vedibûn û çûkên koçber digihtin welatê azad…
Pêşawa Qazî Mihemed
Rojbûna te pîroz be, Cîhê te bihuşta bilind be Şêrê min ♥️🌿
Bi vî alî em hosîname / Wesyetnameya wî bîr anîn bikin.
1- Baweriya xwe bi Xweda, Pêxember (Silava Xudê lê be) û her tiştê ku li cem Xweda ye, îman be, di bicihanîna wecîbeyên olî de xurt be.
2- Di nav xwe de yekîtî û lihevhatina xwe biparêzin, xerabiyê li hev nekin, bi taybetî di warê
Ez kerrû lalim li wî welatê xerîbîye
Tu kes ji min gazın neke
Pelû baskemin şikestîye
Ez ma me li welatê xerîbîye
Dilê Çiya...
Evdalé Zeyniké
"şagirtino ,dilgeşino...hun dengê xelkê ne.
Hûn bendewarê ruhê wî,qasidê hîs û canê wi ne.Bilivînine ,bilezînine ,mîna min ,gotina da û pêr werbigirine ,gotina xwe lê zêde bikine,li gora xwe biguherînine û bi pêşerojê biguhezînîne.Hûn bi xwe biafirînine ,sîuda merivan û halê bûyeran bikine kilam û stranine .Bila kêmaniya hunermendiyê tê de nîn be û ew lihevhatî bine.Li xelke guhdari bikine ,pê alaqedar bine,bala xwe nerm bibine ,qedre gotina xelkê bizanine ,li zexelî,xeletî û bisebr bine.Xêr ,feyde û siûda welat ,xelk û zimanê xwe li ser her tiştî re bigirine..."
Welatê min şerab û kitêb û yar e.
...
Li vir ez û şerab û yara xwe di bedewiya cawîdan û îlahî ya mey, xilwet û eşqê de dijîn.
Ev Bajar Limin Nehat
Ev bajar jî limin nehat , ezê biçim xerîbîyê
Ez ê li welatê xelkê binêrim li çavên xwe
Min tiştek fehm nekir ji dinê , ji jînê , ji evînê
Gava derîyê bîrê vebû ji dûrîyeka nêzîk
Ez ê biçim bibim pêlek li deryayên tarî
Bîr dîsan li firê bû, hemû jiyan li bîrê
Bîr li pey hemû jiyanê bû
Mal û malbat, xwişk û bira
Ap û birazî, xal û xwarzî
Yek bi yek niha li ber çavên wî bû
Bavê kal ê rehmetî
Diya pîr a porspî li wir, li kêleka wî bû
Ma wî her û her ji diya pîr a porspî re weha negotibû; "Dayê, ez qurbanê
Ez berxê te, çavreşê bavê xwe me
Îro jiyan e, sibê mirin e, mirin li ser serê me hemûyan e
Eger te rojex xebera mirinê bihîste
Tu bizanibe; min rûye we reş nekiriye
Berxê te, çavreşê we
Reşoyê bavo şehîdê welatê me ye..."
Sayfa 39Kitabı okudu
Serkêş û damezrevanê romana kurdî a yekem romannivîserê kurd ê Kafkasya’yê Erebê Şemo ye. Romana modern –nûjen- ya kurdî bi berhemên wî dest pê kiriye û li Swêdê bi Mehmed Uzun, Hesenê Metê, Lokman Polat, Firat Cewerî, Laleş Qaso, Silêman Demîr, Bubê Eser, Mistefa Aydogan, Enwer Karahan, Mihemed Dehsiwar, Kamran Simo Hedêlî, Mezher Bozan, û hwd hatiye domandin. (Li welat jî /mebest bakkurê Kurdistanê ye/ di hêla afirandina romanên kurdî de hinek nivîskarên kurd romanên dîrokî nivîsîne û weşandine. Navê hemûyan nayê bîra min lê wek mînak; Îlhamî Sîdar, Osman Ozçelîk, Fevzî Bîlge, Rênas Jiyan, Fêrgîn Melîk Aykoç, Mihemed Saîd Temel, Fevzî Bîlge û hwd. ) Di hêla nivîsîna romanên dîrokî de jî Ereb Şemo serî kişandiye.
Belavok
li welatê min
mecbûr e helbest
nêr be
tîr be
şilfîtazî û
agir bibare ji devê wê
lewre
ji esmanê wê bombe dibarin
li rûyê wê kulî diçêrin
hirehira mirinê ye
li ser dilê wê
avesta r.69Kitabı okudu
Raperîn • Rûbar Elî
Îşev qetla min helal e Li ser bircên Amedê Di bin çend stêrkên welêt de
Min bi serserkî berdin xwarê
Bila stûyê min ji nermiya hewayê bişkê
Ne ji hişkiya erdê Îşev qetla min helal e Kevirekî bi piyê min ve girêdin
Û min berdin bin behra Wanê
Bila goştê min bibe zirav
Ji kefalên rengesmer re Îşev qetla min helal e
Herdu çavên min birêjin
Û bikin du şînok
Yekî bi deriyê me ve kin
Yê dî bi sîngê zarokên Şengalê ve
Ger hebe daxwaziya min ya dawî
Ji bo Xwedê û hemî pêxemberan
Çend stêrkan biguvêşin
Ji asîmanê welatê min
Û li ser sîngên helepçê
Binuqutînin lêvê min.
RÛBAR ELÎ
kî biçe azad ew e, digot stêrka li asmên
bê welat û bê war bû, bê çav dinêrî
min zarokatiyek hebû ey evîn, reş bû
ji birînên min diherikî
Sayfa 35 - Dara