imren Ustabaş

Belki
Bir çöl, çölün içinde bir kadın.. Kadın yürümüş öyle çok yürümüş ki yıpranmayan tek bir zerresi kalmamış.. Susamış, acıkmış yorulmuş ama yürümeye devam etmiş.. O kadar çok yürümüş ki yola çıktığında kimdi onu unutmuş. Sormamış kimselere yolunu, tek bir pusulası varmış, onun yolundan şaşmamış. Gülmüşler ona izleyenler, yanlış yoldasın demişler. İnanmış kimselere atmış adımlarını pusulasının gösterdiği yöne. Pusulaya sarılmış yolculukta ona inanmış ona sığınmış.. Pusala demiş benimle yürüdüğün yollar hep bahar bahçe.. İnanmış kadın yürümüş ama ne bir bahar görmüş ne bir bahçe. Nereye bakarsa baksın hep hiçlik görmüş hep çöplük Unutmuş kadın kendini unutmuş benliğini.. Yola çıkma sebebini kaybolma nedenini.. Kadın yalvarmış pusulaya, artık varalım gideceğim o yere.. Pusula demiş yok öyle bir yer ben bilmem güzellikler. Kadın bırakmış her şeyi aldığı nefesi.. Pusula gülmüş kadına benim yolum yok, bu çöl benim. Bir arkadaş gerekliydi bana sen geldin yanıma. Zamanlar geçmiş kadın açmamış bir daha gözlerini. Sıkılmış pusula dikilmiş kadının başına.. Demiş uyan artık yine yürü benim uğruma..
Beni ellerimden tutup sonsuz sevginle gözlerimin içine baka baka dönüşü olmayan bir uçurumun kenarına getirdin. İnsan şaşıyor nasıl bu hale geldiğine, öleceğini bile bile uçurumdan atlayabildiğine..
Insan birinden korkuyorsa, o kimsenin kendi üzerinde söz sahibi olmasına izin vermiş demektir.
Sayfa 54

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Sanki yabancı bir ruh girip yerleşmişti içime; bundan böyle Evdekilerin oluşturduğu toplulukta yerim yoktu,oysa içtenlik taşan bir topluluktu bu, sanki yitirilmiş bir cenneti arar gibi ikide bir bu topluluğa karşı çılgınca bir özlem gelip çullanıyordu üzerime.
Sayfa 50
Çok düş gören biriydim; dolayısıyla düşlerde gerçeklikten daha çok yaşıyor hissediyordum kendimi
Sayfa 48
Dinlemesini biliyorsun, ki bu mühim bir meziyettir. Hiçbir şeye yaramasa bile insanın boşluğunu örter, karşısındakiyle aynı seviyeye çıkarır!
Sayfa 37
360 syf.
·
Puan vermedi
Belladonna
BelladonnaAdalyn Grace
8/10 · 563 okunma
Burada herkes nasılsa öyle var oluyor, ama kimse şu anda olduğu gibi var olmak istemiyor.
Türümüzün bir özelliği bu.Bir yandan beş para etmeyen şeylere dünyanın parasını verir, bir yandan da maddi değeri yok diye dünyanın en güzel şeylerinin bedava olduğunun farkına varmaz ya da küçümseriz.