Herhangi bir kimsenin bir gün gelip de affedilip affedilmeyeceğini ya da verilmiş olan zararın bir gün giderilip giderilmeyeceğini bilmiyorum. Ama bu kadarı yeter. Hikaye başlıyor ve tokadı kendi suratına çakan, gözyaşlarını dışa akıtmamalı.
Bir çocuğun ayrıcalığı da akıllılar tarafından reddedilen düşleri hayata geçirmektir.
“To forget the bad things is good. That is obvious. But sometimes one should also forget the things that were wonderful and beautiful, because if you remember them, then you have to endure the sadness of knowing that they have gone. They have gone as irrevocably as my mother, and my Anatolia, and my son who became a devil and drowned, and my sweet husband who also drowned at sea, and all those who died here in the war.
I know that all these things, all my sorrow, all my memories, all these things will disappear, and it will be as if they had never been. I ask myself why God creates all these things, only to let them go. Why does God give us a garden, and put a snake in it? What can anything mean, if all will be forgotten?”
“I am just an old woman in exile, I have no education, I am ugliness personified, but if I could break open my ribs with my bare hands, I would show you that I have a heart grown huge with love, and grief, and memory.”
“Man is a bird without wings,” Iskander told them, “and a bird is a man without sorrows.”
“If we had wings, do you think we would suffer so much in one place? Don’t you think we would fly away to paradise?”
“One day Mustafa Kemal will say, “Happy is the man who calls himself a Turk,” and this will be carved into hillsides all over Anatolia. It will become the truth because it was Mustafa Kemal Atatürk who said it.”
Farklı yerlerde, farklı yöntemlerle
Faşistlere ve Nazilere karşı savaşmış,
en yakın dostlarının çoğunu yitirmiş
ve hiç teşekkür edilmemiş Anneme ve Babama.
Asker
Adı anılmayan bir dünyada, soğuk bir arazide
yürüyor ince, uzun boylu delikanlılar,
gülüşüyorlar ama sessizlik bozulmuyor;
çok duru seslenseler de hiç ses duyulmuyor.
Umutsuzca sevdikleri şeylerden konuşuyorlar burada,
hava söylediklerini taşıyamayacak kadar ince.
Genç ve altınsarısıydılar, gelip acıyı buldular burada,
gençlikleri ihtiyar şimdi, altınsarıları beyaz.
Yine de kalpleri aynı hâlâ, şöyle sesleniyorlar birbirlerine:
"Bir kenara kaldırdığımız hayatları ne yaptılar
Gençliğimizle onlar genç, altınsarılarımızla onlar mı ışıyor şimdi kardeşim?
Biz öldük diye onlar ölüme gülümseyerek mi bakıyorlar?"
Haritası çıkarılmamış bir dünyada, soğuk bir arazide
sorgulayan gözlerle birbirini arıyor delikanlılar.
Gençler, altın kalpliler birbirlerine
sessiz cennetlerinde, çalınan dünyalarını soruyorlar.
*Humbert Wolfe
Biz öldük diye onlar ölüme gülümseyerek mi bakıyorlar?
Ne hazindir ki, güzel, canlı, yürekli kadınlarımız en mendebur kocalara düşer, hiçbir işe yaramayan, yaramayacak hımbıllara.
Sayfa 17Kitabı okudu
Neden tutkusuz yazamıyordu, öfkesiz? İhanete ve zulme uğradığı duygusuna kapılmadan?
Sayfa 18Kitabı okudu
Her Faşistin sırt çantasında bir kitap bulunacak, anlıyor musun? Yontulmamış adamlar olmayacağız.
Sayfa 24Kitabı okudu
Enflasyonu kontrol altına almak için maaşların dondurulmasını istiyorum. Ailelere verilen parasal destek yüzde elli artırılacak. Hayır efendim, ikincisi birincinin etkisini yok etmez. Ekonomiden anlamaz mı sandın beni? Sana kaç kere anlatacağım salak, Faşist ekonomisi kapitalizmin dönemsel çalkantılarıyla sarsılmaz.
Sayfa 26Kitabı okudu
Bizimki gibi kararlı, bizimki gibi yaman asker yoktur yeryüzünde.
Sayfa 30Kitabı okudu