Gün gelir, daima yüzümüze gülen talih bize arkasını dönüverir. Kendi başımıza kalır ve son mücadelemizde ayakta kalmaya çabalarız. Kimileri gerçekten de ölürken yapayalnızdır, kimilerinin başucunda bekleyen dostları, akrabaları vardır, ama ne olursa olsun, insan yaşamının sonuna geldiğinde o karanlık tünele girerken yanına kimseyi alamaz.
Gün gelecek Mustafa Kemal, “Ne Mutlu Türküm Diyene” diyecek ve bu söz, bütün Anadolu’da dağ yamaçlarına kazınacak.
Altın KitaplarKitabı okudu
Ölmeyi Unutanlar Kulübü
Hayatta öyle bir an geliyor ki yaşamayı başaranların her biri kendisini ölmeyi unutmuş bir hortlak gibi hissetmeye başlıyor...
Sayfa 11 - Altın KitaplarKitabı okudu
Anladın mı Albayım ? Atatürk diyor ki :
Türkiye'yi geriliğinden kurtarmadıkça Türk Ordusunun görevini yapmış sayılamayacağını söylüyor .
Sayfa 230 - Altın KitaplarKitabı okudu
Son iki gündür aşırı derece maruz kaldıklarım :))
Hiçbir şey hakkında çok şey bilir gibi bir hali vardır.
BİTMEK BİLMEYEN KATLİAMLAR...
“1820’li yıllar boyunca Sırbistan’a Rusya’ya karşı yapılan bir savaşın bir neticesi olarak 20.000 Müslüman Sırbistan’a sürülüyor.
1875 yılında Ortodoks Bosnalı Sırp Hıristiyanlar, genelde Müslümanların özelde de Osmanlı yetkililerin katledilmesi için kampanya başlatıyorlar.
1876’da Bulgar Hıristiyanları bilinmeyen bir miktar Türk kökenli topraksız köylüyü katlediyorlar.
Karadağlılar, Müslüman nüfusun tamamını ya öldürüyor ya da sürüyorlar.
O günlerde tarihin hemen hiç dikkate almadığı ‘özgürlükçü’ kahramanların ortak çığlığı:
“Yahudiler ve Türkler dışarı!...”
Sayfa 313Kitabı okudu
Oğlanlar kendini beğenmiş ve aptal, nasıl yapacağınızı bilirseniz onlara istediğinizi yaptırmak çok kolay.
Sayfa 73 - Altın KitaplarKitabı okudu
“Oğullarım orada’, diye iç geçirdi İskender. ‘Gelibolu’da. Neferler başkasının oğulları olunca, savaşı izlemek daha kolay oluyor...”
Sayfa 349Kitabı okudu
YUNANİSTAN’DA MÜSLÜMANLARA SOYKIRIM!...
“1821 ile 1913 yılları arasında sürmüş menfur bir soykırım var ki, bizler bunu unutmayı tercih etmiş. Ve bundan hiç ders almamışız.
1821 yılında Paskalya Pazarı arasında özgürlük adına Yunanlı Hıristiyanlar 15.000 Yunanlı Müslümanı işkenceyle öldürüyor ve mallarını yağmalayıp evlerini yakıyorlar! Yunanlı kahraman Kolokotronis, hiç vicdan azabı duymaksızın övünmüş; çünkü cesetler o kadar çokmuş ki, atının nalları Atina’nın şehir kapısıyla sitadel arasında yere asla değmemiş.
Peloponez’de çoğu kadın ve çocuk olmak üzere binlerce Müslüman, etrafı çevrilerek kılıçtan geçirilmiş. Binlerce mabet ve camii yerle bir edilmiş; öyle ki, bugün artık Yunanistan’da ya bir ya da iki camii kalmış durumda...”
Sayfa 313Kitabı okudu
Ne Mutlu Türküm Diyene!...
“Gün gelecek Mustafa Kemal, ‘Ne mutlu Türküm diyene!’, diyecek ve bu söz bütün Anadolu’da dağ yamaçlarına kazınacak. Hem de gerçekleşecek, çünkü söylemiş olan Mustafa Kemal’dir...”
Sayfa 127Kitabı okudu
MEHMETÇİK!...
“Bizim askerler önce geri çekilip, sonra geri gelmişler ve düşmanı kapı dışarı etmişler. O harekâtta biz de öyle yapıyorduk. Tüfeği sıkışan bir asker vardı. Düşman denizcisine taşla saldırdı. Mustafa Kemal onu bize örnek gösterdi. Şimdi bu olay tüm Türkiye’de biliniyor. Öyle sanıyorum ki, bugünlerde herkes askerlerden bu nedenle MEHMETÇİK diye söz ediyor...”
Sayfa 389Kitabı okudu
KANATSIZ KUŞLAR; kitabın adı...
“İnsan; kanatları olmayan bir kuştur’ demişti İskender onlara. Ve kuş da kaderi olmayan bir insan. Eğer kanatlarımız olaydı, tek bir yerde kalıp da bunca acı çeker miydik sence? Uçup cennete gitmez miydik?..
Neyse ki, diye düşündü İskender. ‘Yükseğe uçamayan kuşlar için de Allah alçak dalları yaratmış. Ve bize uzun gelen zaman, Allah için kısa bir zamandır. Ve bize uzun gelen bir yol, kuş için kısa bir yoldur. Yeter ki kanatları olsun...”
Sayfa 62Kitabı okudu