Lütfiye Şenol
@lutfiyesnol
2 Ağustos 2002
52 okur puanı
Mart 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Yalnızlık içinde geçen yıllar, dünyayı böylesine dayanılmaz kılabilir mi? Manastırdan, inzivadan çıkıp yeniden dünyaya dönmektense, kendini öldürmeyi yeğleyebilir mi insan?
Doğru zaman kaçırılmışsa, diye düşündüm, eğer insan bir şeyi kendinden bunca zaman esirgemişse; bir şey ondan bunca zaman esirgenmişse eğer, büyük bir güçle başlasa ve coşkuyla desteklense bile, artık çok geç kalmış demektir.
Lütfiye Şenol
, 2024 okuma hedefini ekledi.2024 OKUMA HEDEFİ
2/30 kitap - %7 tamamlandı
2 kitap okudu
30 kitap
292 sayfa
0 inceleme
30 alıntı
8 günde 1 kitap okumalı.
Okur Takip Önerileri
Ama cellat da idam mahkumundan nefret etmez, yine de asar onu.
Gençken kendime ya aşırı güvenir ya da fazlasıyla güvensiz hissederdim kendimi. Ya çok beceriksiz, önemsiz ve değersiz olduğumu düşünür, ya da çok özel biri olduğuma ve her şeyi başarabileceğime inanırdım. Kendime güvendiğim zamanlarda, en büyük güçlüklerin üstesinden gelirdim. Ama en küçük başarısızlık, hiçbir işe yaramadığıma inanmam için yeterdi.
Açılırsak bir birimize
sen bana, ben de sana
dalarsak
bana sen ve ben sana
erirsek
sen bende ve sende ben.
İşte o zaman
ben olurum ben
ve sen de sen.
Evlilikteki mutlu yılların anısı, ötekinin tüm o yıllar boyunca bir aşığı olduğu anlaşılınca neden zehir oluyor? Öyle bir durumda mutlu olunamayacağı için mi? Ama mutlu olunmuș ya!
Bir insana dostluğumuzu o yaşarken göstermeyi öğrenmeliyiz, öldükten sonra değil.
Geçmiş yeniden yaşanmaz.
'İyi ki kız oldu. Umarım aptal olur - bir kız için bu dünyada en iyi şey bebek gibi ve aptal olmaktır.'
"Birini eleştirmeye kalktığında," demişti, "herkesin seninle aynı imkanlarla dünyaya gelmemiş olduğunu aklına getir."
Eski yıllar için çok kez, "Paranın para ettiği zaman" diye para değerini belirttiğimiz gibi, "Zamanın zaman olduğu zamanlar..." diye de zamansızlığımızı belirtebiliriz.
Türkiye'de kazık kendisine girmedikçe, başkalarının yediği kazıkla ilgilenilmediğini anlatan yüzlerce olayı örnek olarak gösterebiliriz.
Onlar gençleri, kendi kurdukları sömürü düzenini sürdürecek biçimde yetiştirmek istiyorlar. Oysa gençlik, egemen sınıf insanlarının sözleriyle eylemlerinin birbirini tutmadığını görüyor. Konuşmaları davranışlarına aykırı olan insanlar gençlere, "Namuslu olun, ahlaklı olun!" diye öğütler verirken, gençler onların namuslu davranmadıklarını biliyorlar.