Ne güzeldi bir Livaneli daha okumak.. Bir sandalye çektim de izledim Konstantin'i ve karşımdaki masaları. En güzeli birçoktu insanlar ve hikâyeleri... Kimi yazarlar gibi doğrudan değil Livaneli sözleri ya da saldırgan; ince, naif ama tam gediğine; bize uyar ya da uymaz; beğeniriz yahut beğenmeyiz ama bıraktırmaz elinizden. Konstantiniyye Oteli de böyleydi işte. Hepimiz oradaydık, o satırlarda; ben gördüm! Kâh açıp dinledim kâh susup söyledim. Çok şey öğrendim yine; kimi doğru kimi yanlış insanlar tanıdım, kimilerine göre..Kâh Zehra oldum kâh geyik; kâh vuruldum kâh kaçtım. Gözlerimin önünden geçti tam karşımdaki masalar; her birinin sırtına, hayatlarında dokundum. Oradaydım, oradaydık; ben gördüm!
