Bir pazar yerinde,tezgahlar kalktktan sonra sokaklarda dolan, yere atılan sebze ve meyvelerden toplayan kadınlar kimsenin yüzüne bakmazlar.Utanç ,onları kocaman dünyada yalnızlaştıracak kadar keskindir.
Biz de onların yüzüne bakamayız aslında. Yoksulluğun gözlerine bakılmaz çünkü.