Zorla, sadece kaba kuvvetle hareket ediyorsun. Dünya böyle işte. Hep güçlüler kazanır. Sırf gücüne dayanarak hem senin vatanımla olan ilişkini, hem de benim o ilişki ile olan ilişkimi tayin ediyorsun
Annem bayram yemeklerinin hiçbir tanesine dokunmuyor. Tutturdu sensiz ağzına hiçbir şey koymayacakmış. Ne edelim dedik, her şeyi buraya getirdim... Ekmeği bile. Çanak çömlek hepsi, kahveyi de. Anneyle birlikte hepsini köyden buraya taşıdık. Zeytinyağını, tuzu, baharatları....
Sayfa 70
"Gerçek kamuoyunu -insanın vicdanını- ne görüyoruz ne de duyuyoruz. Çünkü "dünya kamuoyu" denilen bu medya kuruluşları insan vicdanını boğarak öldürdü. Şimdi de tahrif ettiği yalancı vicdanı önümüze koyuyor."
Pis bir vicdan ayıptır
İnsanlar, taşıdığı inanılmaz yük hafiflesin diye toprağını satması için teşvik ediyorlardı; ama babam, “Taşların arasında ölsem de satmam,” diyordu. Bir de, “En pis iş bile ayıp değil, pis bir vicdan ayıptır,” derdi.
Onlar öyledirler. Suçu işlerler, sonra da inkâr ederler. Zulmettikleri insanlar bizzat önlerine çıktığında da, lafı dolandırıp barıştan bahsetmeye başlarlar.
Henüz doğmamış bir sevgiliye benziyor şehrim. Akşamlar hep usul usul turuncuya boyanır orada.