Sevmek Mangal Gibi Yürek İster!
Aşk bir yüreği sahiplenip,
onu korumak demektir.
Yeşil, mavi, ela, kahverengi bir çift gözü ağlatmamak, kırmamak ve incitmemektir.
Sen benim dünyamı var eden,
gülümseyişime ayna tutansın.
Sen iyi ki varımsın sevdiğim diyebilmektir.
CANIM İSTANBUL
Ruhumu eritip de kalıpta dondurmuşlar;
Onu İstanbul diye toprağa kondurmuşlar.
İçimde tüten bir şey; hava, renk, eda, iklim;
O benim, zaman, mekan aşıp geçmiş sevgilim.
Çiçeği altın yaldız, suyu telli pulludur;
Ay ve güneş ezelden iki İstanbulludur.
Denizle toprak, yalnız onda ermiş visale,
Ve kavuşmuş rüyalar, onda, onda
Boğaz gümüş bir mangal, kaynatır serinliği;
Çamlıca`da, yerdedir göklerin derinliği.
Oynak sular yalının alt katına misafir;
Yeni dünyadan mahzun, resimde eski sefir.
Her akşam camlarında yangın çıkan Üsküdar,
Perili ahşap konak, koca bir şehir kadar...
Bir ses, bilemem tanbur gibi mi, ud gibi mi?
Cumbalı odalarda inletir ` Katibim`i...
Kadını keskin bıçak,
Taze kan gibi sıcak.
İstanbul,
İstanbul...
Necip Fazıl Kısakürek
#EvdeKal Türkiye! | (Corona) Koronavirüsün Yayılmasını Nasıl Engelleriz?
Merhaba Sevgili 1k Okurları;
Perşembe gününden itibaren işe gitmiyorum. Evde boş boş oturmadım ve Koronovirüs hakkında video çektim:
Video Linki: youtube.com/watch?v=oFP1ZYp...
Bu videonun amacı, durumun ciddiyetini kavrayıp, gereksiz yere dışarı çıkmamak, salgını daha da büyütmemek, hastanedeki hasta sayısını daha fazla artırmamak üzerinedir.
İşe gitmek gibi bir amacı olmayıp; parkta, sahil kenarında mangal yapanların, deniz kenarına balık tutmaya gidenlerin, meydanlardaki bankları dolduranların, hem kendi hem de etrafındaki insanların ölümüne sebep olması çok uzak bir senaryo değil. Bu virüs insandan besleniyor ve insanın toplum içinde dolaşması, yakın temas kurması ve bize bir şey olmaz demesinden yararlanıyor. Bu yararlanma sayesinde bulaştığı kişinin solunum yetersizliğinden acı ile kıvranarak ölümüne neden oluyor.
Durum o kadar ciddi ki, kaç video çeksem ben anlatamam...
Bu videonun tek amacı vardır, İşe gitmek gibi bir sebebin yoksa;
EVDE KAL! Çıkma dışarı evinde otur!
Kitap ve türevlerini oku, hikaye yaz, günlük yaz, dizi izle, film izle, biraz düşün, yeni bilgiler öğrenmeye çalış. Hem kendine, hem etrafına bir şeyler kat, tek bir şey yapma, önemli bir sebep yoksa, DIŞARI ÇIKMA!
Sağlıklı günlere sevgili Okurlar, lütfen evinizde söz dinlemeyen yaşlıları dışarı çıkarmayın, onlara engel olun!
Saygılar.
Sen Benim Onyedi Yaşımsın..
Sen benim onyedi yaşımsın,
Deli çağımsın...
Sen benim ayakkabılarımın arkasına ilk basışımsın .
İlk cigaram, ilk ıslığım, ilk kızgınlığım, ilk aldanışımsın.
Sen benim ilk ütülü beyaz gömleğim ,
İlk şiirim, ilk kavgam ,
Yaşamı ilk farkedişimsin .
Sen benim onyedi yaşımsın...
Yazlık sinemanın kapısında saçları taralı bir oğlan.
Canım İstanbul
Ruhumu eritip de kalıpta dondurmuşlar;
Onu İstanbul diye toprağa kondurmuşlar.
İçimde tüten birşey; hava, renk, eda, iklim;
O benim, zaman, mekan aşıp geçmiş sevgilim.
Çiçeği altın yaldız, suyu telli pulludur;
Ay ve güneş ezelden iki İstanbulludur.
Denizle toprak, yalnız onda ermiş visale,
Ve kavuşmuş rüyalar, onda, onda misale.
İstanbul benim
Çok kıskandım @Atsiz77 keşke ben yazmış olsaydım ;)
Benim bir oğlum olsaydı, her şeyden önce ona duygularını özgürce ifade etmesini öğretirdim her halde.. “Erkekler ağlamaz” lafı koca bir palavradır, erkeklik gözyaşıyla ölçülmez, mertlikle ölçülür oğlum derdim. Bir erkeğe en çok yakışan şey, ne kirli sakal, ne havalı güneş gözlüğü, ne yırtık kot; “merhamettir." Sen kurda kuşa, ağacın dalından,
Canim Istanbul
Ruhumu eritip de kalıpta dondurmuşlar;
Onu İstanbul diye toprağa kondurmuşlar.
İçimde tüten bir şey; hava, renk, eda, iklim;
O benim, zaman, mekan aşıp geçmiş
sevgilim.
Çiçeği altın yaldız, suyu telli pulludur;
Ay ve güneş ezelden iki İstanbulludur.
Denizle toprak, yalnız onda ermiş visale,
Ve kavuşmuş rüyalar, onda, onda misale.
İstanbul
Hep en sevdiğim şiir olarak kalacaksın..
Nokta Noktam,
Dün bir dosttan uzun bir mektup aldım.
Beni anlatmış sana
ve sen de ona,
"Unuttum artık onu." demişsin.
Hem bu sözü gülerek, medar-ı iftiharla söylemişsin.
Unutamazsın Nokta Noktam, unutamazsın.
Çünkü, unutmak için önce unutulmak gerek.
Oysaki sen, hâlâ bende esen eski kavak yelisin.
Kan değil, tüküremezsin.
Ruj değil,
Ruhumu eritip de kalıpta dondurmuşlar;
Onu İstanbul diye toprağa kondurmuşlar.
İçimde tüten bir şey; hava, renk, eda, iklim;
O benim, zaman, mekan aşıp geçmiş sevgilim.
Çiçeği altın yaldız, suyu telli pulludur;
Ay ve güneş ezelden iki İstanbulludur.
Denizle toprak, yalnız onda ermiş visale,
Ve kavuşmuş rüyalar, onda, onda misale.İstanbul benim