Kitaba başladığımda ilk birkaç bölüm biraz sıkıcı gibi geldi ancak sonrasında bir solukta okudum desem yeridir. Kumarın telafi duygusunu ve bu duygunun her şeyin üstüne nasıl çıktığını Dostoyevski çok güzel bir biçimde anlatmış. "Son kez" diye düşünülüp o sonun asla gelmediğini, kumarda yalnızca kazananın kumarhane olduğunu bildiği halde devam eden telafi duygusunun insanı nasıl sarabildiğini anlatıyor. Sıkılmadan, merakla bitireceğiniz bir kitap olacaktır, kesinlikle öneriyorum.