“Birden kaldırımdan taşan kalabalıkta onun da olabileceği aklıma geldi. İçimdeki sıkıntı eridi…” diye başlar Aylak Adam. “Sustu. Konuşmak gereksizdi. Bundan sonra kimseye ondan söz etmeyecekti. Biliyordu; anlamazlardı.” cümlesi ile de sona erer.
Bu iki cümle arasında 28 yaşında ve tedirgin C. ile tanıştırır bizleri Yusuf Atılgan. Kitap boyunca C. ile beraber gezeriz Beyoğlu sokaklarında; sinemaya gideriz, aynı pastaneye gidip aynı iskemleye oturur, saatlerce dışarıyı izleriz. Ayşe’nin kollarında soluklarınız kimi zaman, kimi zaman da Güler’le sokaklarda gezer, sohbet ederiz. Çoğunlukla da paltomuzun yakasını kaldırır, ellerimizi cebimize sokar kalabalığa karışırız.
Yusuf Atılgan; işsiz değil aylak, zengin değil paralı C.’yi hayatımıza soktuğunda yıl 1959’du. Ondan sonraki hayatı boyunca hepi topu iki roman, iki öykü ve bir çocuk kitabı yazdı. Çünkü en önemli işi gündelik hayatıydı. Gündelik hayatın içinden harika karakterler çıkaran Yusuf Atılgan’a “saygılar” diyor ve en kısa zamanda okumanızı diliyorum...
