Maşide Bedir
@masidesbooks
Hayatımın her döneminde kitaplara aşıktım ve hep öyle kalacağım…. Asla yarı yolda bırakmazlar ve seni hayal kırıklığına uğratmazlar.. Benim için en güvenilir liman
Öğretmen
28 okur puanı
Aralık 2022 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Biraz şiddet içeren her eylemde bizi kurtaran vicdandır çünkü bize sadece kendimizin yargılayacağı binlerce elverişli bahane sağlar ve bu gerçekler uykuya dalmamızı engellemeyecek kadar mükemmel olsalar da, bir mahkeme önünde hayatımızı kurtarmakta yetersiz kalacaklardır.
Geriye dönemezsin. Bir kere kırılanı eski haline getiremezsin. Fakat ileri gidebilirsin. Ve ileriye attığın her adım önemlidir. Bulunduğum yerden bakınca görüyorum ki şimdiye kadar attığım en iyi adım sensin.
İnsanı anne yapan neydi? Karnında bir et parçası taşımanın insanı anne yapmaya yettiğine inanmıyordu Eve.
Okur Takip Önerileri
Cinayeti heyecan verici, büyüleyici bulmak insan doğasında var, haksız mıyım? Yoksa niye yüzyıllardır bunca ilgi çeksin?
“Bilmiyorum, bazen yüreğimde sert bir kabuk olduğunu düşünüyorum. Hiçbir şey o kabuğun içine giremiyor sanki. Birini gerçekten sevebileceğimden şüphe duyuyorum. “
Ölüm yaşamın bir karşıtı olarak değil, parçası olarak vardır. Hayatımızı yaşayarak ölümü besliyoruz
İnsan kendisini dünyanın sonuna nasıl hazırlardı?
İman güvenle ilgilidir. Birinin seni izlediğine güvenmek. O an her şey kötü görünse de sonunda birinin her şeyi düzelteceğine inanmak.
Pişmanlık… Üzüntü bastırdıkça bahanelerden, “ama”lardan kaleleriniz yükseliyor. Gurur ve egonuzun emriyle dört bir yandan bilincinizi örüyorlar. Fakat gün geliyor, yüreğiniz komutayı eline alıyor, işte o anda bütün kaleleriniz yıkılıyor. Paramparça olmuş sizden geriye o kelime kalıyor. Pişmanlığın dile vücut bulmuş hali, KEŞKE…
Ben de zamanla yavaş yavaş bıraktım başkalarına sarılmayı. Çünkü siz tek birinin sıcaklığının peşindeyseniz, koca dünya sarıp sarmalasa ne fayda! Üşümekten kurtulamazsınız…Kalple ilgili çıkarma işlemlerinde gidip komşudan bir onluk alamazsınız. Onun yerine tutar kendinizi sıfıra tamamlarsınız…Büyümeden yaşlanmak diye bir şey var. Bazen sadece eksik kalmış bir dokunuşa bakar.
Bir hayatım daha olsa, korkmadan dokunmak için yaşardım onu. Bir keklik beslerdim ellerimle, varsın uçsun sonunda. Bir omuz ısıtırdım, varsın gitsin sonunda. Dokunurdum. Ben eriyene dek, o eriyene dek, biz hiçleşip karışıncaya dek bu derin boşluğa, dokunurdum. Ama yok bir hayatım daha. Bir hayat daha yok.
Kampta geçen yirmi dört saatin en berbat anları, henüz geceyken keskin düdük seslerinin bizi yorgun uykularımız ve rüyalarımızda kavuştuğumuz özlemlerimizden acımasızca uyandırdığı dakikalardı.
Korkunç bir kabus gördüğü bariz olan ve yatağında çırpınıp duran bir arkadaşımın iniltilerine uyandığım geceyi hiç unutmam…. adamı uyandırmak üzere uzattığım elimi geri çektim. O sırada, hiçbir rüyanın , ne kadar korkunç olursa olsun kampın bizi çevreleyen gerçekliğinden daha dehşet verici olamayacağını anlamıştım ve ona bunu hatırlatmak istemedim.
Başarıyı amaçlamayın; bunu ne kadar amaçlayıp hedef haline getirirseniz , elinizden o kadar kolay kaçırırsınız. Mutluluk gibi başarı da kovalanamaz.
Yaşamak acı çekmektir ve hayatta kalmak acı da bir anlam bulmak demektir.
Yaşamak için bir nedeni olan insan her türlü nasıla katlanabilir.