Carl Friedrich Gauss 17-genin çizilebilir olduğunu gösterdiğinde bundan o denli etkilendi ki dil üzerine öğrenim görmektense matematikçi olmaya karar verdi. Gerisi zaten malum: "matematiğin prensi" olarak bilim tarihine geçti. Almanya, Göttingen'deki anıtının tabanı, dehasına yaraşır bir şekilde 17-gendir.
Sayfa 83Kitabı okudu
Riemann'dan önce matematik, Öklit geometrisi, yani düz yüzeylerin geometrisi üzerine kurulmuştu. Okul çocukları, binlerce yıldan bu yana bir üçgenin dik açıları toplamının 180 derece olduğu ve paralel çizgilerin asla birleşmediği Yunan geometrisinin gelenekselleşmiş teoremleri ile pişirilmişlerdi. İki matematikçi, Rus Nicolai Lobachevsky ve Avusturya-Macaristanlı Janos Bolyai, bir üçgenin iç açıları toplamının 180 dereceden daha az veya daha fazla olabileceği, Öklitçi olmayan bir geometri geliştirmeye son derece yaklaştılar. Fakat Öklitçi olmayan geometri kuramı, en sonunda "matematiğin prensi" Carl Friedrich Gauss ve özellikle onun öğrencisi Riemann tarafından geliştirildi. Riemann, tamamıyla yeni matematik dünyaları -yalnızca iki veya üç uzaysal boyutlu değil, kaç boyutlu olursa olsun eğri yüzeylerin geometrisini- keşfetti. Einstein, daha yüksek bu geometrilerden evren için daha doğru bir tanım elde edilebileceğine ikna olmuştu. Matematiğin "diferansiyel geometri" dili, ilk kez fizik dünyasının içine doğru ilerlemekteydi. Diferansiyel geometri veya tensör hesabı, yani herhangi bir sayıdaki boyuta sahip eğri yüzeylerin matematiği, bir zamanlar matematiğin en "işe yaramaz" dalı olarak, herhangi bir fiziksel içerikten yoksun olarak kabul ediliyordu. Birdenbire evrenin dili oluvermişti.
Matematiğin Prensi CARL FRIEDRICH GAUSS
" Benim kadar sürekli ve yoğun bir şekilde matematik üzerinde düşünen herkes, benim buluşlarımı ortaya koyabilir. "
Gauss'un bu sözleri, aslında bize başarısının sırrını da veriyor:
- Yeni bilgileri öğrenmeyi istemek ve bundan mutluluk duymak.
- Konu üzerinde yoğunlaşabilmek.
Sayfa 114 - TİMAŞ
