H. Nihan
@mavrokai
bat dünya bat. ya da aklımı başımdan alın da Olric'le birlikte mısır satalım cami avlularında.
23 okur puanı
Haziran 2019 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Demir olsam çürürdüm, toprak oldum dayandım… Toprak, toprak, toprak oldum da dayandım.
Sayfa 155
...aslında körlük, umudun tükendiği bir dünyada yaşamaktı.
Sayfa 213
.. koğuşun dibindeki duvara sırtını dayamış, diğer uçtaki kapıya umutsuzca bakıyordu. Şimdi çok uzakta kalmış görünen günün birinde oradan içeri girmişlerdi ama şimdi o kapı insanı hiçbir yere götürmüyordu.
Sayfa 178
Okur Takip Önerileri
Tüketen insanın üreten insandan daha değerli olduğu bu yanlış ve ahlaksız döneme tahammülüm kalmamıştı artık.
Sayfa 134
Hüseyin Mardin'den ayrıldıktan yaklaşık iki ay sonra Amerika'da, kaldırıldığı hastanenin acil servisinde can verirken ağzından zar zor dökülen son cümle, "Ben bir insandım" olmuş.
Sayfa 19
İnsan ölümsüzlük oyunu oynar, birkaç hafta sonra ise, yarına kadar gövdesini sürükleyip sürükleyemeyeceğini bile bilmez.
Sayfa 75
Ama ben ancak uyumsuzluklara, içimi dolduran kargaşaya karşı duyarlıydım, kendimi kolayca yaralanır ve herkesçe suçlanır durumda hissediyordum.
Sayfa 57
İnsanlar gösterdiğiniz nedenlere, içtenliğinize ve acılarınızın ağırlığına ancak siz öldüğünüzde inanırlar.
Sayfa 54
Beden keyifsiz oldu mu, yürek de ölgünleşir.
Sayfa 34
Ama biliyor musunuz niçin ölülere karşı hep daha dürüst ve daha cömertizdir? Nedeni basittir! Onlara karşı bir yükümlülüğümüz yoktur.
Sayfa 28
Doğruluk duygusu, haklı olmanın verdiği doyum, kendini değerlendirmenin sevinci, bayım, bizi ayakta tutan ya da ilerleten güçlü zembereklerdir.
Sayfa 19
Sevilmek! Sevilmek! Mariz ruhunda yalnız bu feryat vardı..
Sayfa 374
“Evet, kendisine acınılmasını istiyordu, onun merhamete ihtiyacı vardı. Ta kalbinde bir şey ona kendisini çekerek saçlarını gözyaşlarıyla ıslatacak sevecen bir kalp aratıyordu. O şefkat kalbi, o cömertlik sinesi kimin olabilirdi? Bunu tayin edemiyordu fakat biliyordu ki o, gözyaşları, o derin bir rahmet membaından saçlarına akacak sıcak yaşlar, kalbinin, biçare yaralı kalbinin, yaralarını yıkayacak, zehirlerini temizleyecek ve yalnız o vakit işte kendisini mahveden bu müthiş, bu ciğerlerini kavuran hummadan iyileşecek.”
Sayfa 264