"Yalnızlığın hiçbir şeye ihtiyacı yok.
O her şeyi öğretir."
Sayfa 56
Ne imla,
Ne satır arası,
Ne paragraf,
Boşluk yok Olric.
Dopdoluyum.
Birkaç adım atıp duruyorum. İçine düştüğüm bu tüm unutuluşu tadıyorum: İki kent arasındayım; biri bilmiyor beni, öteki artık tanımıyor. Beni kim hatırlar?
Sayfa 244
Okur Takip Önerileri
Kendi düşüncemle vardığım yeni bilgiler, bana yalnız esintilerle edindiğim hazır ve gelişigüzel bilgilerden daha değerli gelir.
Sayfa 225Kitabı okudu
Yatmaya kaya gölgesi eğer şahmeran olmasa, sevmeye güzel kısası eğer fitnekar olmasa. Atlar şahmerandan korkmaz ki...
Sayfa 286Kitabı okudu
"Hiçbir yarış ilk virajda kazanılmaz," dedi birden. "Ama çoğu yarış da orada kaybedilir."
Sayfa 194Kitabı okuyacak
"Çok basitti ama doğruydu. Biz harekete geçmeden öngörülerimiz harekete geçiyordu. Kendi kaderimizi belirleyen bizdik. Amaçlarımızı, cehaletimizi, başarılarımızı, başarısızlıklarımızı oluşturan bizden başka kimse değildi."
Sayfa 44Kitabı okuyacak
"Eğer yeşil ışık yanıyorsa, bu senin karşıya geçmeden önce her iki tarafa da bakmaman gerektiği anlamına gelmez."
Sayfa 267Kitabı okuyacak
"Yarışta kaybetmek ayıp bir şey değildir," dedi Don. "Yarışmamak ayıptır çünkü kaybetmekten korkarsın."
Sayfa 261Kitabı okuyacak
Bir kitabı okumayı düşünüyor
"Godfrey, mektepte öğrendiklerini hayatı için kâfi görmüyordu. Olgunlaşabilmek için, deniz aşırı uzun bir seyahatin muhakkak lazım olduğuna inanıyordu."
Sayfa 21Kitabı okudu
Bir kitap okudu
143 syf.
·
Puan vermedi
"Sevmek utanılacak şey değil, onur duyulacak ve en insani duygulardan biridir yavrum."
Sayfa 17Kitabı okudu
"Bir yolculuğun başlangıcı değil, onun nerede ve nasıl biteceği mühimdir!"
Sayfa 34Kitabı okudu
Gecenin örtüsü altında, varoluşun gölgeli labirentlerinde dolanırken, ruhumun derinliklerinde yankılanan bir ağırlık hissi beni esir alıyor. Bu ağırlık, karanlık bir şatonun mahzenlerindeki unutulmuş sırlar gibi, her biri bir diğerinden farksız fakat aynı zamanda her biri bir diğerinden daha boğucu. Zamanın sisli perdesinde her yeni şafak, bu gizemli ve anlaşılmaz koridorların daha da içlerine çekiyor beni, anlamı karanlık bir ormanın derinliklerinde gizlenmiş ve çözülmesi neredeyse imkansız bir bilmece gibi. Var olmanın özü, bu puslu manzara içinde bir hayaletin dansı gibi, hem somut hem de soyut bir yük taşıyor; kendi içsel dünyamın en ürkütücü köşelerinden fırlayan, sis perdesi ardında gizlenmiş, çözülmesi en zor bir hikâyenin parçaları bu.