Bu satırlar çok ama çok değerli... Aynı his ve özlemle...
Satırlarındaki acıyı ve masumiyeti bütün yüreğimde hissederek okuduğum, her yol ayrımında bana öğütler verip elimi tutan Cahit Zarifoğlu'nu her daim rahmet ve minnetle anarım.
Seçkin bir kimse değilim, İsmimin baş harfleri Acz tutuyor diyecek kadar mütevazı olan güzeller güzel abimin ölümüne yakın son sözleri; " Kırlarda çiçekler artık bensiz açacak! "
Ruhun şad, mekanın cennet olsun, sakalları gözlerinden kara, derviş yürekli abim...
Sayfa 237
Bartın'da anılar biriktirdiğim ender,güzel insanlardandı. Gurbette yaşarken duyduğum en büyük hüzündü, ölümün.Birlikte yaşadığımız anılar bıraktın bana,geride beni ağlatan.Dönüp baktığımda maziye seninle yaşadığım komşuluk, yol hikayeleri kaldı bana.
Yüreğimi burkarak gittin. Erken gittin abim.
Bu yazda uğramıştım yanına. Yoktun. Hasta olduğunu söylediler bana. İstanbulda'da tedavi gördüğünü. Hemen telefonlaşmıştık. Beklediğimi söylemiştim sana. Ama titrek ve zayıftı sesin. İçinde ayrılığı,vedayı saklıyordu sanki.
Bir ağustos gününde bizleri üzerek gittin abi. Rabbim rahmetiyle kuşatsın seni. Mekanın cennet olsun.
Hakan Mekec 20.08.2022
benim günüm daha yakın...
hoşçakal be güzel abim, sen de hoşçakal... mekânın cennet olsun...
youtu.be/_n4lcIbk2hc
Mekanin Cennet olsun güzel Abim
Düğün mü var; herkes çıkıp oynardı.
Ölü mü var; bütün köylü ağlardı.
Herşeyin bambaşka kanunu vardı,
Adetler, töreler aklıma düştü.
Toplandık mı harman bize yetmezdi,
Laf ederdik kimse eve gitmezdi,
Sabahaca yanardı da bitmezdi,
İslenen çıralar aklıma düştü.
Hani Arif, şimdi nerede obam?
Nerede gardaşım, bacım, akrabam?
Hepside bir yana, ya anam, babam,
O baht-ı karalar aklıma düştü
