"Kar yatağında durgun birini anımsıyorum
Son çağrısında eğildi melekler huzuruna
Kutlu yüzüne yakışacak soyut kanatlarında
İpek tellerin örgüsüyle kainatı
Yazgısında yaşlı yazıyla verildi sonsuzluğa"
Bir şefin sesinde dâr eder bu sözler hepimiz utangacız
Azap nefsimde saklanırken ateşim kaynıyor cennet bana umarsız
Koyu dehlizden geçer gibi sıkışıktı çağrılar bana
İnce tellere çamur attım, beni uyuttum, ölüyor yüzlerce mil uzakta
Sanrısız gün yoktur, herkes ağlıyor, başımda bekliyor
Korkularım masada, huysuz mahlukların akşam yemeği oluyor
Yıkık bir odada duvarlara resim çiziyorum
Onların karnı doyarken loş ışıkta biraz daha eksiliyorum
Biraz daha rutubet siniyor, ayak sesleri artarken bu yazıya
Gökler kızıyor, cam patlarken kar taneleri konuyor kucağıma
Pazen bir örtüyle pencereyi kapatırken
Yitik masumluğuma kirli imzalar atıyorum
Gözyaşım yetmez, bağışlanmak için kusurum fazla
Biraz da Benmişim Senden Geriye Kalan
Birkaç üzüm tanesiymiş hâtıram
Birkaç kelâm fidesi
Rüzgâr sert esiyormuş
Yüzümün sana bakan çizgilerinde
Biraz saçlarımmış beyaz ve mâsum
Biraz gözlerim
Gözlerimde tutukluymuş ıstırap
Güzel Düşler…!
Dili yok karanlık dehlizlerimin
Ehliyeti yok yüreğimin
Bir daha sevmeye
Kimliği yok hayallerimin
Hepsi mahkum yüzüne
Durduramıyorum göz yaşlarımı
Çünkü kendisi bende kalmadı
Beni de bende bırakmadı hani
Birazda benmişim senden geriye kalan
Hani dağları yolları aşarsın da,
Gelir kıymık kadar bir
engele takılırsın ya,
Anlatamazsın bunu işte.
Vakit geldi, haydi gidelim dersin
O başlayacak en güzel şen yuvana.
Birkaç üzüm tanesiymiş hâtıram,
birkaç kelâm fidesi.
Araftasın...
Berzah âlemindesin...
Ardından ağlıyor nilüfer ve hindiba.
Özge bir bahçeden bakıyorsun yeryüzüne,
Melekler sana bakıyor.
Omzunda çağların biriken kederleri.
Şair nerde?
Şair nerde? diyorsun..
Nurullah Genç
Kemanlar çalıyor ve melekler ağlıyor
Yıldızlar hizalandığında, orada olacağım
Kemanlar çalıyor ve melekler ağlıyor.
Yıldızlar hizalandığında orada olacağım.
Hayır,başka hiçbir şey umrumda değil.
Çünkü tek istediğim sevilmek..
*Şarkı*
Mü’min İçin Beş Bayram Vardır
قال الإمام انس بن مالك رحمه الله: للمؤمن خمسة أعياد: كل يوم يمر على
المؤمن ولا يكتب عليه ذنب فهو يوم عيد، اليوم الذي يخرج فيه من الدنيا بالإيمان فهو يوم عيد، واليوم الذي يجاوز فيه الصراط ويأمن أهوال يوم القيامة فهو يوم عيد، واليوم الذي يدخل فيه الجنة فهو يوم عيد، واليوم الذي ينظر فيه إلى ربه فهو يوم عيد.
Enes bin Malik Radiyallahü Anh