Akış
Ara
Mesajlar
1
Bildirimler
Kaydedilenler
Ne Okusam?
Profil
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.17
Emrah T.
@meliton
Her dua nasibine, her nasip vaktine esirdir.

Edebiyat Öğretmeni
Lisans
Denizli
1 Şubat
249 okur puanı
Mart 2017 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Can çekişmek nasıl bir şey bilir misin Olric
+Hayır efendimiz, nasıl birşey ?
-Ona söyleyebileceğin o kadar şey varken susmaktır Olric.
Mevlana ne güzel söylemiş:
"Ne geçmiş var, ne gelecek. Ne geçmişe bak üzül, ne de geleceğe bak tasalan.
İçinde bulunduğun anı yaşa; çünkü o an varsın
Okur Takip Önerileri
Fena sayılmaz halim
Bir lokma ekmeğim var, biraz aklım
İğne ucu kadar da zevkim
ANNEM var güllerden daha güzel...
“Hayat seni güldürmüyorsa, espriyi anlamadın demektir.”
~~~Anton Çehov~~~
Freud diyor ki;
“İnsan, karşılaştığı kişilerin kalıntısıdır.”
Hayatın akışı içinde bir yerlerde bir şekilde, hayatımıza girip çıkan herkesin bir izi kalır hayatımızda.
Bu, bazen iyi bazen kötü bir izdir ama kalıcıdır. Kişilik, bu izlerin içinden kendimizi nasıl inşa ettiğimizdir.
“Gitme vaktin geldiyse, kaldığın her an kendine ziyandır.”
İmtihan bu ya:
Birazcık yoracak
Yorulan sonunda gülecek
"La Tahzen! İnnallah messabirin."
Üzülme,
Allah sabredenlerle beraberdir.
Hacı Bektaşın dediği gibi;
“Aynalar türlü türlüdür.
Yüzünü görmek isteyen Cam’a,
Özünü görmek isteyen Can’a bakar.”
Belki de tükenmişimdir. Bir şeyler yapacak, bir şeyler için uğraşacak çabayı kendimde bulamıyorumdur. Benim de emek vermeden güzel giden şeylere ihtiyacım vardır. Hep ben yorulmak istemiyorumdur.
İnancımı yeniden kazanmaya ihtiyacım vardır. Beni bana geri vermek istiyorumdur...
Bir gün beni fark ettiğinde, beni fark etmenin artık benim için fark etmeyeceğini fark edeceksin.
Ve kitabın sonu şöyle bitiyordu;
O ilk gördüğü,tanıdığı, güvendiği,
Sevdiği insan değildi artık!
Seven yanılmış, sevilen yabancılaşmıştı.
Nazım Hikmet Ran
Böylesine güzel bir gökyüzünün altında bu kadar kötü insan nasıl yaşayabiliyordu?
Dostoyevski