İlk defa Ahmet Altan okuduğum için ayıp etmiş olabilirim .Önermeyle okumaya başladım ki önerme kitaplar genelde güzel olur :) Hayat karakteri oldukça güçlü ,gizemli ,o kadar iyi betimlenmiş ki karakterindeki derinliği ve sempatiyi siz de hissetmeye başlıyorsunuz .Tabi bahsedilen diğer karekterlerin hikayeleri de çok etkileyiciydi. Muhalif bir dergide editör alan Şair , küçük Tevhide, babası çaresiz Emir, toplumun sözde ahlaklı kesimi tarafından sürekli hırpalanan Gülsüm, zengin adamın şoförüyken ilçe başkanı abisinin sayesinde belediyelerden yandaş kontenjanından kaptığı ihalelerle zengin olan Yakup ve bi çok genç gibi ülkeyi terk etmek isteyen Sıla .Adaletin sadece duvarda yazılan bir sözden ibaret kaldığı ülkede eli sopalıların adaletine maruz kalan eli kalem tutanlar, kendinden olmayan her şeyi yakıp, yıkıp, yağmalayanlar, tutuklanan akademisyenler, buna karşın özgürce dolaşan sahtekarlar ve daha kimler kimler... Ayrı ayrı ama aynı gibi hayatlar Şairin dediği gibi "memleketimden insan manzaraları!"Fazıl'a gelecek olursak;)Fazıl biraz da değişik bir adam ama.:) Gördüğü neredeyse her kadını öyle bir betimliyor ki kitabın ortalarında her betimlediğine aşık olma potansiyeli varmış gibi düşünmeye başlıyorsunuz. Adeta kime aşık kime değil anlamiyorsunuz taki kitabın sonuna kadar Ah Fazıl:)
